ساختار دینی در هند به چه صورت است؟

به گزارش سرویس ترجمه ردنا (ادیان نیوز)، همانطور که از عنوان محتوا مشخص است، این مطلب به موضوع ادیان اصلی در هند می پردازد که از نظر جمعیت، از زمان اولین سرشماری رسمی هند چه تغییری کرده­ و این تغییر جمعیت به چه علت بوده است. هرچند که جمعیت ساختار دینی تغییر چندانی نکرده است.

همه گروه های دینی در هند کاهش شدید نرخ تولد را نشان می دهند که این خود باعث تغییرات در ساختار دینی این کشور، در طی گذر زمان خواهد شد.

نرخ زایندگی در هند به طور سریعی طی دهه‌های اخیر کاهش  یافته‌ است. به طور متوسط، یک زن هندی در طول عمر خود ۲.۲ بچه به دنیا می آورد. این نرخ بیشتر از نرخ بسیاری از کشورهای پیشرفته اقتصادی مثل آمریکا است (۱.۶)اما خیلی پایین تر از خودِ هند در سال ۱۹۹۲(۳.۴) یا سال ۱۹۵۰(۵.۹) می‌باشد.

هر گروه دینی در این کشور سقوط زایندگی را به خود دیده‌ است. از جمله هندوها که اکثریت جمعیت را تشکیل می‌دهند و حتی اقلیت‌های دینی مثل مسلمانان، مسیحیان، سیک ها، بودایی ها و جِین. برای مثال در میان مسلمانان هندی، نرخ کلی زایندگی به طور چشمگیری کاهش پیدا کرده است. برای هر زن از ۴.۴ بچه در سال ۱۹۹۲ تا ۲.۶ بچه در سال ۲۰۱۵. (جدیدترین اطلاعات دینی سال‌های اخیر)

نمودار زیر نشان دهنده متوسط فرزندی است که زنان هندی در زندگی خود دارند: از سمت راست مسلمانان، هندوها، مسیحی ها، بودایی ها، سیک ها و جین ها. اعداد زیر نمودار، نشان دهنده ی سال از ۱۹۹۲ تا ۲۰۱۵ است.

این روندها در ساختار دینی هندی ها چه معنایی دارد؟ جمعیت مسلمانان هندی به علت تفاوت زایندگی تا حدی سریعتر از سایر گروه های دینی رشد کرده است اما به علت کاهش و همسو بودن الگوهای زایندگی، از سال ۱۹۵۱، زمانی که هند اولین سرشماری خود را به عنوان یک کشور مستقل انجام داد، تغییرات کمی در کلیت ساختار دینی جمعیت ایجاد شد.

جمعیت ادیان مختلف در هند در سال­های ۱۹۵۱ و ۲۰۱۱ که ساختار دینی هند را تشکیل داده ­اند. از سمت راست: هندوها، مسلمانان، مسیحی­ها، سیک­ها، دیگر ادیان (مشخص نشده)، بودایی­ها، جین­ها

طبق آخرین سرشماری در سال ۲۰۱۱، هندوها ۷۹.۸% از ۱.۲ میلیارد ساکنین کلی را تشکیل داده‌اند، این آمار ۰.۷ درصد کمتر از سرشماری قبلی که در سال ۲۰۰۱ انجام شد و ۴.۳ درصد زیر ۸۴.۱ درصدی که در سال ۱۹۵۱ ثبت شده، است، می‌باشد. در عین حال، سهم مسلمانان از ۱۳.۴درصد  در سال ۲۰۰۱ به ۱۴.۲درصد در در سال ۲۰۱۱ افزایش یافت – در مجموع این آمار ۴.۴ درصد بیشتر از سال ۱۹۵۱ است، یعنی زمانی که سرشماری نشان داد که مسلمانان ۹.۸ از از جمعیت هند را تشکیل می‌دهند.

در طول چند دهه، نرخ رشد جمعیت به طور چشمگیری آهسته شده است – هم به طور کلی و مخصوصا در بین مسلمانان. قبل از این کاهش زایندگی شدید، هند در مسیری قرار داشت که منجر به افزایش زیاد جمعیت کلی و همچنین تغییر اساسی در توزیع جمعیت گروه های دینی می شد. (بحث نرخ رشد را اینجا مشاهده کنید)

در حالی که تغییرات در سطح بین‌المللی کند شده است، اما در سراسر هند به طور یکنواخت اتفاق نیفتاده است. بعضی از استان ها یا نواحی شهری تجربه سریعتری در رشد جمعیت یا تغییرات بزرگتری در ساختار دینی، به نسبت کشور یا سایر استان‌ها داشته‌اند. سهم هندوها در آروناچال پرادش نزدیک به ۶ درصد کاهش ولی در پنجاب حدود ۲ درصد افزایش، در بین سال‌های ۲۰۰۱ و ۲۰۱۱ بوده است.

هند از یک نوع سیستم شمارش استفاده می‌کند که با نوع بین المللی متفاوت است. این گزارش، شمارش را در سیستم بین المللی نشان می‌دهد و آنچه که درون پرانتز است، سیستم هندی است. سیستم شمارش هند از واحدهایی مانند لاخ و کرور استفاده می کند و ویرگول را در فاصله‌های متفاوتی نسبت به سیستم بین المللی جایگذاری می‌کند. نمونه‌ای از معادلات:

سیستم اعداد بین المللی در برابر سیستم هندی

یکصد هزار (۱۰۰,۰۰۰) = ۱ لاخ (۱,۰۰,۰۰۰)

یک میلیون (۱,۰۰۰,۰۰۰) = ۱۰ لاخ (۱۰,۰۰,۰۰۰)

ده میلیون (۱۰,۰۰۰,۰۰۰) =  ۱ کرور  (۱,۰۰,۰۰,۰۰۰)

اینها در میان یافته های کلیدی تجزیه و تحلیل جمعیتی مرکز تحقیقات پیو قرار دارد که از اطلاعات سرشماری هند و منابع دیگر به دست آمده و برای تکمیل بررسی جدید و اساسی عقیده عمومیِ دین در هند: تحمل و تفکیک، در ژوئن ۲۰۲۱ طراحی شده است.

این تجزیه و تحلیل به طور عمده به روندهایی که پس از استقلال هند وجود داشته، می پردازد که با تغییرات بزرگی در جمعیت شناسی دینی این کشور همراه بوده است.

تقسیم بندی که در سال ۱۹۴۷ اتفاق افتاد، در پایان حکومت طولانی و استعمار بریتانیا بود که شبه قاره هند را بر اساس دین تقسیم کرد و منجر شد میلیون‌ها (ده‌ها لاخ) مسلمان به کشور جدید پاکستان نقل مکان کنند. همچنین میلیون‌ها (ده‌ها  لاخ) هندو و اعضای سایر گروه‌های دینی به هند جدید مهاجرت کردند.

مهاجرت یکی از سه مکانیسم اصلی است که زایندگی و تغییر  را با خود به همراه دارد و منجر به کوچک شدن یا گسترش گروه های دینی می شود. اما از دهه ۱۹۵۰ مهاجرت تاثیر خیلی کمی بر ساختار دینی هند داشته است.

۹۹ درصد افرادی که در هند زندگی می‌کنند، در هند به دنیا آمده اند. مهاجرانی که هند را ترک می‌کنند، سه برابر هستند. مهاجرانی که هند را ترک می‌کنند و اقلیت‌های دینی، احتمالا بیشتر از هندوها مهاجرت می‌کنند. تغییر دین – هنگامی اتفاق می افتد که فردی، دینی را برای پیروی از دین دیگری ترک می کند یا دیگر پیرو هیچ دینی نیست- اما به نظر می رسد این تغییرات تأثیر نسبتاً کمی بر کلیت ساختار هند داشته اند، زیرا ۹۸ درصد  از بزرگسالان هندی هنوز دینی که با آن بزرگ شده‌اند را حفظ می‌کنند.

در نتیجه، تجزیه و تحلیل‌های سرشماری و اطلاعات بررسی نشان می دهد که زایندگی در دهه های پس از تقسیم تا به امروز، بزرگترین عامل این تغییرات اندک دینی بوده است.

دین فقط یکی از چندین فاکتوری است که به نرخ زایندگی گره خورده است، در حالیکه این گزارش تفاوت در الگوهای زایندگی در گروه‌های دینی بزرگ را در هند توصیف می‌کند و نمی‌تواند تاثیرات کلیِ تاریخی و فرهنگی را بر این الگوها اندازه گیری کند؛ همچنین نمی تواند نقشی که دین مستقیما در باروری و تعداد اعضای خانواده بازی می‌کند را تعیین کند.

در هند و هرجای دیگر تحصیلات فاکتور اولیه برای این مسئله است که یک زن می خواهد چه تعداد بچه داشته باشد. سایر فاکتورهای رفاهی – مانند امید به زندگی و سطح سرمایه – نیز اغلب با زایندگی ارتباط دارد: زنانی که دسترسی بهتری به تحصیلات، شغل و مراقبت های سلامتی دارند، فرزندان کمتری هم دارند.

رشد جمعیت نه تنها به این موضوع بستگی دارد که هر زن می‌خواهد چه تعداد بچه داشته باشد، بلکه به تمرکز زنان بر سن فرزندآوری هم مرتبط است. جمعیت جوان در واقع زنانی دارند که در سال‌های اولیه فرزندآوری قرار دارند، در نتیجه این جمعیت سریع‌تر از جمعیت هایی با سن بالا، رشد می کند.

همچنین، جایی که مردم در هند زندگی می کنند و  تاریخ و هنجارهای فرهنگی آنها (که اندازه گیری آنها سخت تر است) در انتخابهایی که آن‌ها در مورد مسائل خانواده خود انجام می دهند، نقش دارد. به طور خلاصه دین افراد به تنهایی تعیین نمی‌کند که چه تعداد فرزند خواهند داشت. دین فقط بخشی از این مسئله پیچیده است.