روایت دلدادگی مسیحیان به ایران/ خانواده شهید ارمنی: مدیون رشادت سردار سلیمانی هستیم +فیلم

به گزارش ردنا (ادیان نیوز)، سید امیرحسین قاضی‌زاده هاشمی معاون رئیس جمهور و رئیس بنیاد شهید و امور ایثارگران با اشاره به تعداد شهدای اقلیت دینی در کشور گفت: در دوران دفاع مقدس ۹۰ شهید مسیحی، ۲۲ شهید زرتشتی، ۱۰ شهید کلیمی و ۴۵۰ شهید از سایر ادیان کشور داده‌ایم.

زوریک مرادیان مسیحی، رازمیک داوتیان، وازگن آوانسیان، ژوزف شاهینیان، نوریک باباخانیانس، وارطان آبراهامیان و روبرت آودیسیان و… فقط بخشی از شهدای ارمنی هستند که طی هشت سال دفاع مقدس در مناطق مختلفی همچون کردستان، سومار، شرهانی، فکه، مجنون، قصرشیرین و… کنار هموطنان مسلمان خود با دشمن بعثی جنگیده به شهادت رسیدند.

برخی از این شهدا در حمله‌های تروریستی منافقین شهید ترور کشور شدند، برخی در حوادث پیروزی انقلاب اسلامی و برخی در دوران خدمت خود در مناطق عملیاتی شهید شدند، برخی نظامی بودند و برخی غیرنظامی. چهار شهید مفقودالاثر داشتند که پیکر یکی از آنان یعنی هراچ هاکوپیان سال گذشته ۱۳۹۹ پیدا شد و در گورستان ارامنه به خاک سپرده شد. بیش از ۶۰۰ ایثارگر ارمنی که شامل شهدا، جانبازان و آزادگان دفاع مقدس هستند در این دیار زندگی می‌کنند.

آنان در کلیسای سرکیس مقدس گرد هم آمدند تا توسط بنیاد شهید و امور ایثارگران و ارتش جمهوری اسلامی تجلیل شوند، تجلیلی به‌بهانه آغاز سال میلادی و ایام ولادت حضرت عیسی مسیح(ع). امیر دریادار حبیب‌الله سیاری، معاون هماهنگ‌کننده ارتش جمهوری اسلامی ایران، ایثارگران ارمنی را یکی از بهترین مردانی می‌داند که در نظام کشور خدمت کرده‌اند.
او  می‌گوید: همیشه دیده‌ایم ارمنی‌ها افرادی منظم و مرتب و پا در رکاب بوده‌اند، افرادی که با دل و جان به میهن خود خدمت کرده‌اند، در طول دفاع مقدس هم کنار دیگران مردانه جنگیده‌اند و جانشان را در طبق اخلاص گذاشته و برای تمامیت ارضی کشور، انقلاب و استقرار کشورشان فدا کرده‌اند و در این راه به درجه رفیع شهادت رسیده‌اند.

ارامنه و مسیحیان کشور نیز همچون سایر اقوام و ادیان این آب‌وخاک هم برای میهن خود جنگیده‌اند و ایثارگری کرده‌اند و هم برای شهدای مملکت خود ارزش قائلند. شهید آندرانیک مسیحی مگردیچیان متولد ۵ اسفند ۱۳۰۹ و از شهدای ترور است که در ۱۱ مهر ۱۳۵۸ وقتی ۴۹ساله بود به شهادت رسید. از او سه فرزند به یادگار مانده است. برادرزاده آندرانیک مگردیچیان در گفتگو با تسنیم می‌گوید: عموی من سال ۱۳۵۸ بر اثر حادثه انفجار قطار در اهواز ـ خرمشهر به شهادت رسید. او طی عملیات خرابکارانه و بمب‌گذاری گروهک‌های تجزیه‌‌طلب به شهادت رسید. عمویم بسیار مرد خونگرم، مهربان و مهماندوست بود.

او ادامه می‌دهد: آندرانیک مگردیچیان همیشه از محبت‌ها، توجه به خانواده و صله رحم صحبت می‌کرد و با ما بچه‌های خانواده بازی می‌کرد. من کم‌سن‌وسال بودم که عمویم به شهادت رسید، همیشه دست پر به خانه می‌آمد و هرچه از او به‌یاد داریم خوبی و نیکی است.

مگردیچیان از رفتار مردم با آن‌ها به‌عنوان یک خانواده شهید خوشحال است و می‌گوید: شهیدان در مملکت ما جایگاه والایی دارند. مردم حالا خوب شهدای کشور خود را می‌شناسند و می‌دانند که اگر واقعاً رشادت‌های شهدایی مثل سردار سلیمانی نبود، ما امنیت نداشتیم. این شهدا جان خود را برای مملکت ما فدا کردند. مردم متوجه هستند که این کشور با خون شهدا رشد کرده است و همیشه به خانواده شهدا احترام می‌گزارند و من از همه آن‌ها سپاسگزارم.

او غیر از عمویش به برخی از شهدای دیگر هم علاقه قلبی دارد و آن‌ها را الگوی خوبی می‌داند. از شهدای مورد علاقه خود چنین می‌گوید: سردار سلیمانی واقعاً برای ما ارزشمند بود و شهدای دیگری همچون شهید عباس بابایی که همه جزو خوبان بودند. ما به همه آن‌ها که برای کشور ما جنگیدند و مبارزه کردند، احترام می‌گزاریم.

ادموند موسیسیان و هایقان موسیسیان، پدر و پسری هستند که هر دو توسط منافقین به شهادت رسیدند. هایقان موسیسیان در بیست و نهم دی ماه سال ۱۳۰۶ در شهر سلماس واقع در استان آذربایجان غربی متولد شد. فرزند او ادموند موسیسیان در سال ۱۳۴۰ در تهران متولد شد. ادموند فرزند دوم خانواده در ۲۴ خرداد ماه ۱۳۶۰ که به‌خاطر ماجرای عزل بنی‌صدر در توسط مجلس اوضاع تهران متشنج شده بود و طرفداران او به‌همراه منافقین در میدان هفت‌ِتیر تجمع کرده بودند، در درگیری و تیراندازی هدف گلوله‌های منافقین قرار گرفت و به شهادت رسید.

خانواده موسیسیان هنوز غم از دست دادن فرزند ۲۰ساله خود را فراموش نکرده بود که مجدداً گرفتار شعله‌های خیانت منافقین شد. دهم شهریور ماه سال ۱۳۶۰ سپاه پاسداران انقلاب اسلامی یکی از خانه‌های تیمی منافقین را محاصره کرده بود و میانشان درگیری رخ داده بود. هایقان یعنی پدر خانواده که در حال بازگشت از محل کارش بود در این درگیری هدف گلوله‌های منافقین قرار گرفت و در سن ۵۴سالگی به شهادت رسید.

آرمین موسیسیان، فرزند و برادر این شهیدان به‌عنوان تنها خانواده دوشهیده اقلیت دینی در ایران با معرفی شهدای خود به تسنیم می‌گوید: سال ۶۰ اول برادرم شهید شد و بعد از ۳ ماه هم پدرم به شهادت رسید. خانواده ما جزو ۱۷هزار شهید ترور ایران هستند زیرا هر دو توسط منافقین به شهادت رسیدند. من سه‌ساله بودم که آن‌ها را از دست دادم و متأسفانه چیزی از اخلاقشان به‌یاد ندارم اما دیگران همه از ویژگی‌های خوب اخلاقی و مردم‌دار بودنشان می‌گویند و این‌که چقدر همه دوستشان داشتند.

هاسو کشیش دانیالیان تنها جانباز ۷۰ درصد ارمنی و جانباز اعصاب و روان است که در جریان عملیات والفجر۲ در منطقه حاج‌عمران بر اثر موج انفجار مجروحیت شدیدی پیدا کرد، به‌دلیل درصد بالای مجروحیت اعصاب و روان حالا سالهاست که خواهرش پارکوهی از او نگهداری و پرستاری می‌کند، خواهری که همه زندگی‌اش را وقف برادر جانبازش کرده است.

هاسو می‌گوید: ۲۳ ساله بودم که جانباز شدم. مردم می‌رفتند جنگ من هم داوطلب شدم تا برای گذراندن سربازی به جبهه بروم، می‌خواستم برای دفاع از کشورم به جنگ بروم. در جبهه پزشکیار بودم و به مجروحان رسیدگی می‌کردم. گروهبان‌دوم پزشکیار وظیفه بودم. یادم هست سربازان عراقی از بالای تپه ما را با خمپاره زدند. من آنجا نزدیک بود شهید بشوم اما زنده مانده مجروح شدم.