خداوند متعال در آیه ۱۰۴ سوره مبارکه آل عمران می فرماید: «وَ لْتَکُنْ مِنْکُمْ اُمَّهٌ یَدْعُونَ إلَى الْخَیْرِ وَ یَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَ یَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْکَرِ وَ أُولئِکَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ»؛ «باید از میان شما گروهى باشند که به خیر دعوت کنند و به خوبى فرمان دهند و از بدى باز دارند. اینان رستگارانند».
امیرمومنان علی (ع) می فرمایند: «نهایت دین، امر به معروف و نهى از منکر و بر پا داشتن حدود [الهى] است.»
پیامبر خدا (ص) می فرمایند: «جبرئیل نزد من آمد و گفت: اى احمد! اسلام ده بخش است… هفتمین بخش آن امر به معروف است و آن [نشانگر] وفاست.»
همان حضرت (ص) همچنین فرموده اند: «خداوند تبارک و تعالى مؤمن ضعیفى را که هیبت و صلابت ندارد دشمن مى دارد. او کسى است که نهى از منکر نمى کند.»
امیرمومنان علی (ع) نیز فرموده اند: «و هر که نهى از منکر کند، بینى کافران (منافقان) را به خاک مالد.»
رسول اکرم (ص) می فرمایند: «محبوبترین جهاد نزد خداوند عزّ و جلّ، سخن حقى است که به پیشواى ستمگر گفته شود.»
آموزه های روایی همچنین عواقب سوء بی توجهی و عدم اهتمام نسبت به فریضه امر به معروف و نهی از منکر را گوشزد کرده اند.
رسول گرامی اسلام (ص) در این باره می فرمایند: «هرگاه [مردم] امر به معروف و نهى از منکر نکنند، و از نیکان خاندان من پیروى ننمایند، خداوند بَدان آنها را بر ایشان مسلط گرداند، و در این هنگام نیکانشان دعا کنند و دعایشان مستجاب نشود.»
…………………………………………………….
پی نوشت ها:
غررالحکم
نهج البلاغه
کنزالعمال
منبع : عقیق