نفرت هندوهای افراطی با نشان X علیه مسلمانان

به گزارش ردنا (ادیان نیوز)، این نشریه آنلاین در گزارشی به قلم خبرنگار خود نامیتا سینگ (Namita Singh) به موضوع آزار مسلمانان توسط هندوهای افراطی در ایالت اوتاراکند هند پرداخت. در این گزارش آمده است: هنگامی که راهپیمایان خشمگین از کنار خانه هیمالیایی خود عبور کردند، ناز و شوهرش، عرفان در میان مسلمانانی بودند که در یک اتاق پشتی پنهان و برای خشونت آماده شده بودند.

آنها فرزندانشان را به داخل فرستاده و خود را برای نگهبانی از جلوی در آماده کردند تا اگر اوباش سعی ‌کردند وارد شوند،‌ جلوی آنها را بگیرند. پس از پایان اعتراضات هندوها، آنها بیرون آمدند تا به مغازه خود که در آن لحاف و کوسن می‌فروشند بروند دیدند که در این مغازه با علامت X مشکی مشخص شده است.

عرفان می‌گوید: مردان جوان هندو در جریان راهپیمایی ۳ ژوئن (۱۳ خرداد) که توسط یک گروه راست‌گرا در شهر بارکوت در اعتراض به ربوده شدن یک دختر محلی هندو سازماندهی شده بود، این علامت را کشیده بودند.

این سازمان او و خانواده‌اش را به عنوان یک هدف بالقوه در جریان تنش‌های مذهبی معرفی کرد که موجی از شوک در منطقه ایجاد و تعدادی از خانواده‌های مسلمان را وادار به فرار کرد.

عرفان به ایندیپندنت می‌گوید: وقتی این گروه از تظاهرات‌کنندگان از کنار خانه ما گذشتند، نگران بودیم که آیا اتفاق غیرقابل پیش‌بینی رخ می‌دهد یا نه.

ناز می‌گوید: سر و صدای زیادی به گوش می‌رسید. من در آشپزخانه مشغول آشپزی بودم که این اتفاق افتاد. با دیدن وسعت راهپیمایی جیغ کشیدم. به شوهر و فرزندانم گفتم که در اتاق داخلی بنشینند. گفتم در اتاق بیرونی، کنار دروازه اصلی می‌مانم. برایم مهم نیست که بمیرم، اگر معترضان وارد خانه ما شوند. نگران امنیت فرزندان و شوهرم بودم.

چهره‌هایی در صفوف بودند که عرفان آنها را می‌شناخت: وقتی اوباش را از پنجره دیدم، به شدت به من برخورد که مردم یا دوستانی که با آنها وقت می‌گذراندیم در بین افرادی می‌دیدم که اکنون خانه‌های ما را علامت‌گذاری و مغازه‌ها را خراب می‌کردند. قطعاً احساس ناامیدی وجود داشت.

عرفان که در روزهای معمولی هفته به ندرت در جایی به جز مغازه‌اش دیده می‌شود، اکنون از ترس روزهایش را در خانه می‌گذراند. او و همسرش با یک تصمیم غیرممکن روبرو هستند: بمانند یا با ۴۰ سال از زندگی خود در بارکوت خداحافظی و برای امنیت خود به جای دیگری نقل مکان کنند.

نظریه‌های توطئه علیه مسلمانان

عرفان تنها مسلمانی نیست که با این تصمیم تغییر دهنده زندگی روبرو شده است. تنش بین دو جامعه مذهبی پس از ربوده شدن یک دختر زیر سن قانونی توسط دو مرد در ۲۶ مِی (۵ خرداد) در پورولا، یک شهر دیگر در ۱۲ کیلومتری بارکوت آغاز شد.

پلیس اقدامات سریعی را انجام داد و دو مظنون به نام‌های اوبد خان و جیتندرا ساینی را دستگیر و بر اساس قانون حمایت از کودکان در برابر جرائم جنسی هند (پوکسو) بازداشت کرد.

پیامدهای این حادثه شاهد حوادث فزاینده اسلام‌هراسی بوده و مردم محلی خشم خود را علیه مسلمانان خالی می‌کنند.

چندین گروه دست راستی، از جمله سازمان برجسته هندو ویشوا هندو پریشاد (Vishwa Hindu Parishad)، این آدم‌ربایی را به اسلام‌گرایان جهادی نسبت دادند که قصد دارند زنان هندو و مسیحی را با استفاده از حیله یا حتی ازدواج اجباری مسلمان کنند.

این در حالی است که خانواده دختر می‌گویند این حادثه را نباید از دریچه مذهبی دید: از همان ساعت اول تلاش‌هایی صورت گرفت تا این موضوع به یک موضوع عمومی تبدیل شود.

عموی دختر که بنا به دلایل قانونی هویتش افشا نشد به هندوستان تایمز گفت که فعالان جناح راست حتی خودشان برای ما شکایت پلیسی تهیه کردند، اما پلیس آن را نپذیرفت.

وی تصریح کرد: این هرگز یک پرونده مذهبی نبود، بلکه یک جنایت معمولی بود. اکنون قوه قضائیه تصمیم خواهد گرفت.

این حادثه با یک سری تظاهرات و راهپیمایی در پورلا و بارکوت دنبال شده است. هنگامی که ایندیپندنت هفته گذشته از آن بازدید کرد، حضور شدید پلیس در خیابان‌های هر دو شهر قابل مشاهده بود.

اظهارات پوشکار سینگ ضممی(Pushkar Singh Dhami)، سر وزیر اوتاراکند، کمک چندانی به آرام کردن اوضاع نکرده است. این سیاستمدار پس از نشستی در ۹ ژوئن (۱۹ خرداد) با افسران ارشد پلیس گفت: مردم از مذاهب مختلف به طور مسالمت‌آمیز در اوتاراکند زندگی می‌کنند، اما چیزهایی مانند این را تحمل نخواهد شد.

او مدعی شد: جنایت‌هایی از این دست به عنوان بخشی از یک توطئه انجام می‌شد. اما مردم اکنون آشکارا علیه آنها واکنش نشان می‌دهند. آگاهی نسبت به این ایده جهادگرایان در حال افزایش است. به همین دلیل است که در دو سه ماه گذشته چنین حوادثی بیشتر بر سر زبان‌ها افتاده است. یکی از دلایل این امر، ارائه یک قانون شدید ضد تغییر دین است. به پلیس دستور داده شده تا با مجرمان در پرونده‌های اینچنینی برخورد قاطع داشته باشد. همچنین از آنها خواسته شده است که هر از چند گاهی برای بررسی سوابق افرادی که از خارج آمده‌اند و در اینجا ساکن شده‌اند، آزمایش‌هایی برای تأیید هویت انجام دهند.

سینگ ضمی پیش از این اعلام کرده بود که تجاوزات غیرقانونی به نام جهاد زمین (خرید زمین از هندوها توسط مسلمانان یا اجاره خانه توسط مسلمانان) قابل تحمل نخواهد بود.

فشار بر مسلمانان

عرفان می‌گوید که صاحبخانه‌اش اکنون مجبور شده است از او بخواهد که آنجا را ترک کند.

او می‌گوید: به صاحبخانه ما فشار وارد شده تا مطمئن شود که از خانه خارج می‌شویم. به ما مستقیماً چیزی گفته نشده است. از طریق دیگران شنیدیم که چند نفر نزد صاحبخانه ما رفتند و او را تحت فشار قرار دادند تا مطمئن شود که ما از این خانه اخراج شویم. ما جایی برای رفتن نداریم. نمی‌دانیم چه کنیم.

یک همسایه مسلمان ۴۲ ساله که خواست نامش فاش نشود، روی کرکره مغازه لباس‌فروشی‌اش X کشیده و نامش با رنگ سیاه پوشانده شده بود. از زمان این حادثه درآمد مغازه لباس او به صفر رسیده است. عرفان می‌گوید که این موضوع برای او نیز صادق بود، زیرا مشتریان از مغازه‌های علامت‌گذاری شده دوری می‌کردند.

در پورولا، پوسترهایی حاوی پیام‌های شومی مانند: به جهادی‌ها هشدار داده می‌شود که قبل از ماهاپنچایات (تجمع بزرگی از مردم روستاهای مختلف) در ۱۵ ژوئن ۲۰۲۳ (خرداد)مغازه را تخلیه کنید، ظاهر شد:‌ اگر این کار را انجام ندهید، باید فقط منتظر نتیجه باشید.

تهدید آشکار پیش از برگزاری مجمع ماهاپانچایات به عنوان محرک اصلی برای خروج خانواده‌های مسلمان از شهر تلقی می‌شود. هاری موهان سینگ نگی (Hari Mohan Singh Negi)، رئیس شورا، می‌گوید: در شهری با جمعیتی حدود ۲۰ هزار نفر، قبل از شروع این تنش‌ها فقط ۳۵ تا ۴۰ خانواده مسلمان وجود داشت که یک درصد از کل جمعیت را تشکیل می‌داد.

یک بازرس ارشد پلیس به ایندیپندنت می‌گوید که از این تعداد، حداقل ۱۲ خانواده مغازه‌های خود را بستند و برای همیشه از شهر فرار کردند. حتی یک خانواده مسلمان در ۱۵ ژوئن به دلیل ترس از خشونت در شهر باقی نماند.

یکی از کسانی که از پورولا فرار کرده محمد زاهد است که خود یکی از اعضای حزب حاکم BJP است. او به عنوان رئیس منطقه گروه اقلیت‌های BJP برای منطقه خدمت کرد. او به Quint گفت: من به خاطر خانواده‌ام می‌ترسم، بنابراین ما آنجا را ترک کردیم. اگر یک دارنده پست BJP احساس خطر کند، چه کسی در امان است؟

او گفت: یک پسر هندو نیز که به دلیل آدم‌ربایی دستگیر شد بود. اگر می‌خواهید ما برویم، آنها هم باید بروند. با همه جنایتکاران یکسان رفتار کنید.

ترک کردن شهر از ترس خشونت افراط‌گرایان هندو

به دلیل ترس از خشونت، همه مغازه‌ها در هر دو شهر هفته گذشته بسته شدند، در حالی که حضور شدید پلیس متشکل از ۲۰۰ افسر از مغازه‌ها و اقامتگاه‌های متعلق به مسلمانان محافظت می‌کرد.

این ماهپانچایات به دلیل اعمال تدابیر شدید امنیتی از جمله دستور محدود کردن اجتماعات عمومی در منطقه که تا روز دوشنبه اجرا می‌شود، لغو شد. با این همه این مانع از تجمع گروه‌های راستگرای هندو و تلاش برای عبور از موانع پلیس نشد.

تنها جاده اتصال پورولا به بارکوت مسدود شد و معترضان خواستار اجازه ادامه مسیر شدند. ماهانت کشاوگیری ماهاراج (Mahant Keshavgiri Maharaj) زعفرانی پوش (رنگ هندوهای افراطی) به ایندیپندنت می‌گوید: ما اینجا هستیم تا هندوها را برای ماهاپانچایات بیدار کنیم.

او می‌گوید: دولت با متوقف کردن ما در تلاش است صدای ما را سرکوب کند. اگر به ما اجازه ادامه اعتراض داده می‌شد، از همه هندوها می‌خواستیم که علیه اسلام‌گرایان جهادی متحد شوند.

مانموهان روات (Manmohan Rawat)، یکی دیگر از معترضان که از متوقف شدن توسط پلیس عصبانی است، می‌گوید: ما هندو هستیم. ما اکثریت هستیم، پس چرا اینقدر از آنها (مسلمانان) حمایت می‌شود. اگر با وجود تعداد کم به آنها چنین اهمیتی داده شود، تصور کنید اگر جمعیت آنها بیشتر افزایش یابد چه اتفاقی خواهد افتاد.

محمد اشرف، از پورلا، ناامیدی خود را از تشدید تنش‌ها و تبعیض‌هایی که جامعه مسلمانان با آن مواجه است، ابراز کرد: یک نفر اشتباه می‌کند، اما کل جامعه سرزنش می‌شود. فردی که مرتکب جرم شده باید مجازات شود. پس چرا ما قربانی هستیم؟ به من بگو چه بخشی از قانون می‌گوید که اگر فرد یک جامعه مرتکب اشتباه شود، همه افراد متعلق به آن جامعه مجبور به مهاجرت می‌شوند. آیا چنین قانونی وجود دارد؟

اشرف می‌گوید: اگر دولت در همان ابتدا به این موضوع توجه می‌کرد، به چنین اتفاق بزرگی تبدیل نمی‌شد. من از سال ۱۹۷۸ اینجا زندگی می‌کنم. اینجا به دنیا آمدم. بچه‌های من هم اینجا به دنیا آمدند. تمام زندگی من اینجاست خانه من اینجاست، کارم اینجاست. به من بگو کجا بروم؟