با حقه های حلقه بیشتر آشنا شویم / تفسیر غلط از قرآن

ادیان نیوز: در قرآن آمده است: مَا یَکُونُ مِن نجَّْوَى‏ ثَلَاثَهٍ إِلَّا هُوَ رَابِعُهُمْ وَ لَا خَمْسَهٍ إِلَّا هُوَ سَادِسُهُمْ وَ لَا أَدْنىَ‏ مِن ذَالِکَ وَ لَا أَکْثرََ إِلَّا هُوَ مَعَهُمْ أَیْنَ مَا کاَنُواْ  (مجادله/۷) هیچ سه کس با هم نجوا نکنند مگر آنکه خداوند چهارمین آنهاست و هیچ پنج کس نباشند مگر آنکه خداوند ششمین آنهاست. و نه کمتر از این- هر جا که باشند- و نه بیشتر از این، مگر آنکه خدا با آنهاست.

عرفان حلقه معتقد است: این آیه بیانگر این است که اگر کسی نتواند اتصال فردی را تجربه کند، از طریق حلقه به اتصال برقرار می کند و به وحدت جمعی رسیده در این صورت خداوند نیز با آنها خواهد بود. اگر دو نفر باشند، سوینشان خداوند است و اگر چهار نفر، پنجمینشان خداوند خواهد بود.

از این سخن نتیجه می گیرند که راه اتصال به خداوند مسیر حلقه است چرا خداوند در حلقه این افراد حضور دارد. این در حالی است مراد خداوند در این آیه منافقین  هستند، که دور هم جمع می شدند و سخن به نجوا می کردند.

آیه بعد از این آیه، در مذمت و توبیخ منافقان و بیمار دلانى که با وجود نهى شدن از نجوى، باز هم نجوى مى‏کردند آمده است: أَ لَمْ تَرَ إِلَى الَّذِینَ نُهُوا عَنِ النَّجْوى‏ ثُمَّ یَعُودُونَ لِما نُهُوا عَنْهُ …(مجادله/۸) آیا ندیدى چگونه آنها که از نجوى نهى شدند دوباره عمل نکوهیده خود را تکرار کردند، و هم چنان مؤمنین را محزون مى‏کنند.

سیاق آیات دلالت دارد بر اینکه در بین جمعى از منافقین و بیماردلان از مؤمنین نجوى کردن علیه رسول خدا (صلی الله علیه و آله) و مؤمنین حقیقى شایع شده بوده، و سخنان بیخ گوشیشان پیرامون گناه و دشمنى و نافرمانى از آن جناب بوده تا به این وسیله مؤمنین واقعى را آزار دهند، و آنها را محزون کنند، و گویا بر این عمل اصرار هم مى‏ورزیدند، حتى از نهى خدا هم منتهى نشدند، لذا این آیات نازل شد.

بنابراین، آیه مورد بحث مذمت و توبیخ غیابى از ایشان است، و در آن روى سخن را متوجه رسول خدا (صلی الله علیه و آله) کرد، و مستقیما با خود آنان سخن نگفت، تا بیشتر تحقیرشان کرده باشد و بفهماند اهل نجوى لیاقت آن را ندارند که به شرف همکلاسى و خطاب خدا مشرف شوند، و امرشان هم آن قدر اهمیت ندارد که خداى تعالى به خاطر آن روى سخن با ایشان کند. (ترجمه المیزان، ج‏۱۹، ص: ۳۲۴)

منبع: فرقه نیوز