آیا ممکن است در این زمانه سخت که دینداران مجبورند به لحاظ فیزیکی از هم دور باشند دلهایشان به هم نزدیکتر شده باشد؟ چه کسی تصورش را میکرد که روزی نهادهای مذهبی با کارخانههای بستهبندی گوشت، آسایشگاهها و زندانها ذیل یک مجموعه قرار بگیرند؟ به دلیل ماهیت و ساختار این سازمانها که افراد در فاصله نزدیک از هم قرار دارند تمامی این سازمانها خاستگاه جدی شیوع کرونا بودند.
به گزارش ردنا (ادیان نیوز)، اگر چه در این میان برخی از دینداران هدف کلیشهسازیها و حتی سپر بلا شدن قرار گرفتهاند، نباید فراموش کرد که مسیحیان، مسلمانان، بوداییها، هندوها و سیکها و دیگر پیروان نقش مهمی در مقابله با ویروس کرونا ایفا کردند. تقریباً همه آنها مجبور به رعایت محدودیتهای سفت و سخت شدند.
در دوران قرنطینه کرونا بیشتر مسلمانان، مسیحیان، هندوها، یهودیان و غیره شدیداً آیینهای معنوی خود را در نهایت رعایت بهداشت، فاصله اجتماعی و با حداقل تشریفات برگزار کردند. البته این بدین معنا نیست که مشکلاتی وجود نداشته است.
اهالی ایمان، نخست توسط پاندمی کرونا زمینگیر شدند؛ محروم شدن از اجتماعات برای خواندن دعا، مناجات و آواز خوانی دسته جمعی، مراقبه و پخش و توزیع غذا و نوشیدنی نبض حیات ادیان است.
البته در میان متدینان بودند افرادی که در وهله اول قرنطینه را پس زدند. برخی مسیحیان و مسلمانان بنیادگرا و یهودیان سختکیش خواستار ادامه وضعیت گردهمایی سابق بودند با این اعتقاد که تنها خدا قادر به تعیین تقدیر است.
اما این نگرش از سوی پاپ فرانسیس و رهبران هفت مذهب بزرگ به چالش کشیده شد. آنها در سلسله برنامههای ویدئویی که توسط خاخام اورشلیم گوشن گاتستاین ترتیب داده شده بود “از وسوسه تلقی کرونا به عنوان تنبیه و مجازات برخی گناهان” خبر دادند.
وقتی رهبران دینی آشکارا با علم درباره انتقال انسان به انسان پاندمی به مخالفت برخاستند، تعارضی را موجب شدند- این امر موجب شد بسیاری از سکولارها آشکارا باورهای دینی را تخطئه کرده و به ریشخند بگیرند.
بسیاری ازمردم از اخبار منتشر شده پیرامون عدم رعایت هشدارهای بهداشتی عمومی و برگزاری مراسم پرشور و سکرآور دعا توسط بنیادگرایان مسیحی که منجر به شیوع بیشتر شد شوکه شدند. سه کلیسای کلهشق حتی از دولت ایالتی کالیفرنیا بابت منع آوازخوانی شکایت کردند.
بعضی از اجتماعات یهودی سختکیش متحد- در اسرائیل، نیویورک و مونترال- هشدارهای بهداشتی را نادیده گرفتند، با این توجیه که تحت حفاظت خداوند هستند. اما پس از بیمار شدن بسیاری از افراد رهبران یهودیان سختکیش خود توصیهکنندگان بهداشتی شدند.
شیوع نامنظم همچنین گروهایی از مسلمانان در مالزی، هند و استرالیا را هدف قرار داد.
برخی از سیاستمداران ناسیونالیست هندو در هند مسلمانان را متهم به پراکندن ویروس کردند و همین بدگمانیها در میان غیرمسلمانان استرالیا ایجاد شد، اما به تدریج سپربلا شدنها فروکش کرد.
تقریباً ۸۰۰ نفر روز جمعه برای خواندن نماز در مسجد آل سلام در برنابی کانادا تجمع کردند. طبق سنت همیشگی نمازگزاران میخواستند دوشاودوش هم (البته مردان و زنان جدا از هماند) به عبادت بپردازند.
در دوران پاندمی، اما امام یحیی مولا گفت تنها ۵۰ درصد از مردمی که پیشتر ثبت نام کرده بودند اجازه دارند در نماز روز جمعه در مسجد حضور یابند و این طبق دستورالعملی بود که نخستوزیر در کنفرانس آنلاین به رهبران دینی ابلاغ کرده بود. آنها در مسجد جمع شدند ولی با حفظ فاصله دو متری.
وب سایت انجمن مسلمانان بی سی که متشکل از دوازده مسجد است ماه گذشته اجازه داد تا زنان به صورت فرادا نماز را در مساجد اقامه کنند. البته بچههای زیر ۱۶ سال از ورود به مساجد بازداشته شدند.
طبق دستورالعمل این انجمن، از دینداران خواسته شد که از دیدهبوسی و دستدادن در مسجد خودداری ورزند. این در حالی است که بیش از صدهزار نفر در خانه و از طریق فیس بوک، زوم و دیگر روشها به عبادت دستهجمعی پرداختند امام یحیی گفت که مردم خودشان دیگر میفهمند که کار دست کدام است.
مراسم سالیانه حج که به طور معمول بیش از دو میلیون و نیم زائر مسلمان را در شهر مکه گرد هم جمع میکرد هم لغو شده است.
همینطور اجتماع زوار کاتولیک در شهر لوردس فرانسه که به نام مریم مقدس برگزار میشد امسال لغو شده است.
همچنین سراسقف نشین ونکور که ۴۰۰ هزار عضو دارد بیش از ۱۰۰ بند قوانین و دستورالعمل برای اعضای خود جهت حضور در تجمعات مذهبی در این شرایط ترتیب داده است.
در آغاز سال بسیاری از اهالی منطقه کشیشنشین ونکوور که یکشنبهها دور هم گرد میآمدند حال مجبورند از حضور در تجمعات بپرهیزند، در حالی که دعوت میشوند در خانه بمانند و «ذکر بگویند».
البته نمیتوان منکر محدودیتهای چنین مراسمی شد. موسیقی محدود شده است و عبادت کنندگان عموماً مجاز نیستند نان مقدس بر زبان هم بگذارند. مزمزه کردن شراب مقدس هم دیگر وجود ندارد. شکلهای آنلاین عبادت سعی میکنند از بیرونقی چنین مراسمی بکاهند.
برگزاری تجمعات برای پیروان همه ادیان ممنوع شده است، اما برخی امید دارند که این جداییسازی به رشد معنوی افراد بینجامد. سیکها، مسلمانان، مسیحیان و دیگران بسیاری در جهان هستند که گرسنگان و فقرا را مددکارند. این محتاج ارتباطاتی دروندینی است.
پاپ فرانسیس از دستهای زیادی گفت که برای رفع پاندمی به دعا بلند شده است. او گفت که وقتی چیزی رخ میدهد که غمگینمان میکند میتواند چشمهای ما را هم باز کند تا خوبیهای مقدسات را به عنوان یک راه نجات نیز ببینیم.
شاید پارادوکسی رخ داده باشد. آیا ممکن است در این زمانه سخت که دینداران مجبورند به لحاظ فیزیکی از هم دور باشند دلهایشان به هم نزدیکتر شده باشد؟
منبع: دین آنلاین به نقل از ونکوور سان