سای بابا، پیامبری دروغین

به گزارش ردنا (ادیان نیوز)، سای بابا ، پیامبر دروغینی بود که با تبلیغات گسترده و فریبنده به آئین خود تبلیغ می کرد؛ او با سوء استفاده از جهل و نادانی و دلبستگی هواداران به خودش، و با استفاده از بمباران محبتی آن‌ها و همچنین ارائۀ تعالیمی ساده، و با انجام کارهای خیرخواهانه مانند :

ساخت مدرسه و بیمارستان و صدور تردستی و شعبده‌بازی‌هایی و با شعار فریبندۀ حقانیت و برابری تمام ادیان، به دنبال طرح دین و مکتبی نوین بنام «مکتب سای بابا» بود.

حال شاید پرسشی برای هر بیننده‌ای که افعال خارق‌العاده سای بابا را می‌بینند، رخ دهد؛ که اگر راه سای بابا، راهی نادرست و خرافاتی است، پس چرا و به چه دلیلی رفتارهای خارق‌العاده‌ای از وی سر میزد

آیا انجام این کارهای خارق‌العاده و صدور این معجزات از وی نشانه درستی راه وی نیست

پاسخ: حقیقت این است که بسیاری از مردم گمان می‌برند انجام کارهای خارق‌العاده نشانه حقانیت است.

پیامبران دروغین و سودجویان نیز از همین حالت روحی مردم و سادگی آنان سوءاستفاده کرده و سعی می‌کنند با انجام کارهایی که ظاهرا از توان عموم مردم خارج است و یا با پیش‌گویی و پیش‌بینی درباره حوادث روزمره، چنین جلوه دهند که همه سخنانشان حق است و مهر تأیید الهی را بر پیشانی دارد!

هرچند برخی از کارهای خارق‌العاده در اثر توانمندی‌ها و استعدادهای غیراکتسابی و خدادادی است، اما بسیاری از آن‌ها معلول ریاضت‌ها و تمرینات روحی است.

توضیح این‌که روح انسانی دارای قدرتی خارق‌العاده و شگفت‌انگیز است. هر انسانی اگر بتواند غرایز حیوانی را سرکوب نماید، می‌تواند از قدرت خارق‌العاده روح خود استفاده کند.

سنت الهی در این عالم به این صورت است که هرکس به هر میزان و به هر انگیزه‌ای که تلاش کند، از حاصل تلاش خود بهره خواهد برد.

انسان می‌تواند با انجام ریاضت‌ها و تمرینات خاص، اجنه و شیاطین را به استخدام خود درآورد و با آنان ارتباط برقرار نماید.

سحر و جادو و تسخیر جن و احضار روح و امثال آن، از جمله کارهای خارق‌العاده‌ای هستند که از این طریق حاصل می‌شوند.

اما سخن این است که آیا انجام چنین کارهایی نشانۀ حقانیت است

مسلم است که چنین نیست. چه این‌که بسیاری از عارفان حقیقی و متشرع توجه داده‌اند کسانی که از راه‌های خلاف شرع به کرامات و انجام کارهای خاق‌العاده دست می‌یابند کافر و زندیق‌اند.[۱]

همچنین به طور جدّی از سالکان خواسته‌اند که اگر کسی را دارای چنان کراماتی یافتند که مثلا در آسمان می‌پرد و … دلباخته او نشوند.[۲]

نقل است که وقتی عده‌ای از مریدان «بایزید» برخی کرامات وی را نزد خودش ذکر کردند، بایزید جواب حکیمانه‌ای به آن‌ها داد:

«گفتند: تو بر روی آب راه می‌روی! گفت: چوب پاره‌ای بر آب برود. گفتند: در هوا می‌پری! گفت: مرغ (هم) در هوا می‌پرد. گفتند به شبی به کعبه می‌روی! گفت: جادویی در شبی از هند به دماوند می‌رود. گفتند: پس کار مردان چیست؟ گفت: آن‌که دل در کس نبندد جز خدای.»[۳]

نتیجه این‌که انجام کارهای خارق‌العاده را نمی‌توان نشانه حقانیت و درستی کسی یا راهی تلقی کرد.

مهم‌تر این‌که آن‌چه در مورد سای بابا مشهور و معروف است، اکثر تردستی‌هایی است که کذب و دروغ بودن آن‌ها ثابت شده است.

بیشتر کارهای او (سای بابا) که لقب معجزه گرفته، تردستی، شعبده بازی و جادوگری است، یکی از شبکه‌های رسانه‌های خارجی مچ او را گرفت و موجب رسوایی او شد.

آن‌ها با دوربین‌های پیشرفته ولی مخفی به نزد او رفته و لحظه ظهورِ چند تا از (به اصطلاح) معجزات او را شکار کرده و در حرکت آهسته دوربین مشخص کردند که او با تردستی، بعضی اشیا را از درون آستین یا جیب خود با سرعت شگرف بیرون می‌آورد و به دروغ مدعی می‌شود که آن‌ها را فی‌البداهه خلق نموده است![۴] البته این احتمال نیز کم رنگ نمی‌باشد که وی با کمک اجنه و شیاطین دست به این تردستی‌ها می‌زند!

پی‌نوشت:
[۱]. نفحات الانس، عبدالرحمن جامی، تهران، انتشارات سعدی، ۱۳۶۶ ش، ص ۲۶.
[۲]. رسالۀ قشیریه، عبدالکریم قشیری، تهران، انتشارات علمی و فرهنگی، ۱۳۸۵ ش، ص ۱۴.
[۳]. تذکره الاولیاء، عطار نیشابوری، تهران، انتشارات اساطیر، ۱۳۸۳ش، ص ۲۴۸.
[۴]. شیطان عتیق، شیطان مدرن، رحیمی، ۱۳۸۸ش، پرتال فرهنگی اطلاع رسانی نور، بخش مقالات، ص ۲.
برای اطلاع بیشتر؛ نگاهی متفاوت به سای‌بابا، کیانی ، نشر صهبای یقین، ص ۴۶.