امروزه دین از جایگاه ویژه خود در برنامه های توسعه، برخوردار است اما در مورد نحوه مشارکت جوامع مهاجر آفریقایی در توسعه از طریق یک پالایش مذهبی، توجه کمی وجود دارد.
به گزارش سرویس ترجمه ردنا (ادیان نیوز)، به نقل از theconversation، تعریف توسعه بینالمللی، از جهات متعدد، چالش برانگیز است. زمانی که چیزی این اندازه بزرگ را در نظر میگیرید، چه زاویه ای را اولویتبندی کنید؟ اقتصاد کلان؟ برنامههای اصلاح ساختاری؟ سیاست تجارت بینالمللی؟ یا کاهش فقر؟ همه اینها موثر هستند. اما هیچ تعریفی بدون در نظر گرفتن آن در چارچوب نظریه کشورهای توسعهیافته و توسعهنیافته کامل نخواهد بود. با وجود تفاسیر متعدد، درک گستردهتر دین و مذهب در توسعه، به خصوص برای جوامع مهاجر آفریقایی که در زمینه توسعه کار میکنند، به سختی قابل درک است.
دین، در اکثر مواقع، محرک اصلی انسان دوستی و عدالت اقتصادی بوده است. گاهی، نیاز قرآنی در دادن صدقات (زکات) است. همچنین می تواند از انجیل مقدس – جشن سال ۲۰۰۰ کمپین حمایت از لغو وام های ناعادلانه برای کشورهای در حال توسعه – استفاده کند.
تا همین اواخر، دین توسط نهادهای دانشگاهی و بازیگران اصلی توسعه بین المللی کنار گذاشته شده بود. این مساله به دلیل این باور است که ماهیت دین، تبلیغ متعصبانه مسیحیت و تصورات بازگشت از آینده است. این باور، اساسا با ماهیت مادی پیشرفت اقتصادی مخالف است و با مدرن کردن جوامع، دین یک امر خصوصی باقی خواهد ماند.
با این حال، این تردیدها در پیرامون دین، توسط رشته های مختلف دانشگاهی، مورد نقد و بررسی قرار گرفته است. اهمیت دین در توسعه به طور گسترده ای به رسمیت شناخته شده است. اگر چه نقش آن پیچیده و بحث بر انگیز است.
هم اکنون، دین از جایگاه ویژه خود در برنامه های توسعه برخوردار است اما نسبت به نحوه مشارکت جوامع مهاجر آفریقایی در توسعه از طریق یک پالایش مذهبی، توجه کمی وجود دارد.
جایگاه دین در توسعه بین المللی
برای تحقیقاتم، این شکاف علمی را بررسی کردم. تعداد اندکی سوال پرسیدم. آیا مذهب و دین اصالت دارد؟ آیا جایی برای تفاسیر جدید مبتنی بر دین، از توسعه بین المللی وجود دارد؟
به عنوان یک مطالعه موردی، من با نسل اول و دوم نیجریه ای های مسیحی و مسلمان ساکن لندن، مصاحبه کردم. در انجام این کار، متوجه شدم که هویت های مذهبی و روایت های دینی، همگی دارای نقش هستند. این هویت ها، در درک این که چگونه این جوامع مهاجر در توسعه بین المللی شرکت می کنند، مهم هستند.
سهم مهاجرین، عمدتا به شکل حواله وجه نقد شخصی به قاره آفریقا است. جمع آوری کمک های غیر پولی و خدمات به نیجریه نیز از طریق اماکن عبادی آنها صورت گرفته است.
تجربه شخصی
رابطه من با مذهب از خانواده ام سرچشمه می گرفت؛ من محصول یک ازدواج میان فرقه ای مسیحی هستم. پدر مهاجر من در مذهب آنجلیکان کلیسای نیجریه بزرگ شده بود. مادرم در بریتانیا متولد و تا حدودی با رسوم نیجریه ای رشد کرده بود. او یک کاتولیک رمی بود. پدرش یک oba (حاکم سنتی) بود که به بازگشت ارواح بومی و اعمال مذهب Ifa، یک مذهب رسمی پذیرفته شده معتقد بود. در عوض، پدر بزرگش، به عنوان یک شوالیه، مورد توجه پاپ سیلوستر قرار گرفته است.
من به عنوان یک نیجریه ای بریتانیایی در حال بزرگ شدن بودم و سال های سازنده عمرم را بی تناسب، صرف حضور در کلیساهای آنجلیکان سفید و کاتولیک کردم. بعدها در دوران نوجوانی و بلوغ جوانی، شروع به سر زدن به کلیساهای متعدد انگلیسی، که نیجریه ای ها و اکثریت سیاه پوست در آنها بودند، کردم.
به این ترتیب، من متوجه شدم که دستیابی به قرب معنوی خداوند، سکه ای بود که به صورت روزمره، تجارت می شد. با این حال، من بخش های خیریه را هم دیدم که فداکاری های شخصی می-کردند و از طریق کلیسا، انجمن پیوسته، و سازما ن های دینی، کمک می کردند.
این کمک ها برای راه اندازی و حمایت از ماموریت های بشردوستانه کاهش فقر در آفریقا جمع آوری می شدند همچنین، من مشاهده کردم که سنت «صدقه دادن» در میان اجتماعات نیجریه به عنوان بخشی از خدمات به ثبت رسیده است. همچنین، آنها به حالت نمادین دینی تشویق شدند.
تعامل به روش های مختلف صورت می گیرد: رویدادهای شبکه اجتماعی پوت لاک، حمایت از مهاجرت، یا پول دادن جهت حفظ استعدادها، نشان دهنده این است که کمک های مالی، رو به افزایش است.
سایر راه ها عبارتند از عرضه داوطلبانه کلیسا، یا حمل پوشاک دست دوم و مواد شوینده به پرورشگاه های نیجریه ای و پناهگاه های زنان جوان است. دین، اغلب نقش خود را ایفا می کند.
توسعه دینی
چگونه گرایش های بشردوستانه دینی به حصارهای توسعه بین المللی سکولار، نفوذ می کند؟ هویت های مسیحی و مسلمان، برای نیجریه ای ها، طرح هایی را ارائه می کنند که از طریق آنها در توسعه بین المللی شرکت می کنند. برداشت آنها از توسعه، حول محور مباحث رمانتیک معنوی بشردوستانه، مباشرت، دلسوزی، آشتی و عدالت سازماندهی شده است.
نیجریه ای های مهاجر، فعالیت های توسعه ای خود را به عنوان اعمال زینت بخش، توصیف می کنند. بسیاری از افراد آن را به عنوان «نشانه بیرونی از زیبایی درونی» می بینند. این اقدامات در سیستم هایی که از انتظارات اخلاقی، خانواده و تعهدات فرهنگی تشکیل شده اند، انجام می شود. به گفته بعضی از شرکت کنندگان، این مشخصه، برجستگی نیجریه ای و آفریقایی را توصیف می کند.
چارچوب های جدید
در این چارچوب، جامعه نیجریه دو نوع از درک توسعه دارد؛ اولین نگاه به عنوان عملکرد عملی دین است و همچنین به عنوان اقداماتی که هویت دینی آنها را نشان می دهد.
قطعا، این جوامع دین و مذهبی بودن خودشان را توسعه تصور می کنند ما نیاز به بازنویسی توسعه بین المللی سازگار با دین داریم نسخه اصلاح شده، نیاز به تطبیق با کارآیی مذهبی آفریقایی از داده های فراملیتی دارد.
مترجم: علی محمد ابوالحسنی