عضو هیئت علمی دانشگاه ادیان و مذاهب گفت: مهمترین درسی که میتوان از زندگی امام حسن عسکری(ع) گرفت، مقابله با جریانهای انحرافی است؛ در دوران امامت خود، علاوه بر طاغوت ستیزی همواره با فرقههایی که به نام اسلام، اسلام ناب را تحریف میکردند، مبارزه میکرد.
به گزارش ردنا (ادیان نیوز)، حجتالاسلام دکتر علیرضا ایمانی، عضو هیئت علمی دانشگاه ادیان و مذاهب به مناسبت شهادت امام یازدهم(ع) در گفتوگویی به مبارزات امام حسن عسکری(ع) با جریانهای انحرافی پرداخت و اظهار کرد: حضرت امام محمد تقی(ع) با ۲۵ سال و همچنین امام حسن عسکری(ع) با ۲۸ سال بهعنوان جوانترین امامان شیعه هستند.
وی بیان کرد: ولادت امام حسن عسکری(ع) در سال ۲۳۲ هجری قمری و شهادت ایشان در سال ۲۶۰ هجری قمری در تاریخ به ثبت رسیده است.
عضو هیئت علمی دانشگاه ادیان و مذاهب با بیان اینکه پدر امام حسن عسکری(ع) در سن ۲۲ سالگی به شهادت رسیدند، افزود: دوران امامت امام حسن عسکری(ع) شش سال بوده است. لقب مبارک ایشان زکی است اما معروف به عسکری هستند زیرا ایشان و پدر بزرگوارشان سالیان سال تحت نظر نیروهای نظامی بودند.
ایمانی ادامه داد: خلفای عباسی در شمال بغداد شهری نظامی ساختند که امام حسن عسکری(ع) سالیان سال در این شهر تحت نظر بودند و عسکر به معنای ارتش بدین منظور لقب ایشان شده است.
عضو هیئت علمی دانشگاه ادیان و مذاهب با بیان اینکه امام حسن عسکری و امام هادی(ع) با وجود آزارهای نظامیان دست از هدایت مردم برنداشتند، افزود: عثمانسمان فردی بود که دبه روغن دولایه را با خود حمل میکرد و در لایه داخلی آن نامه شیعیان و در لایه بیرونی روغن قرار میداد و به بهانه فروش روغن نزد امام میرفتند و نامه مردم را تحویل ایشان میدادند.
وی بیان کرد: عثمانسمان پس از شهادت امام حسن عسکری(ع) سفیر اول امام زمان (عج) و پس از ایشان محمد بن عثمان پسرش سفیر دوم شدند.
ایمانی گفت: بعد از شهادت امام حسن عسکری(ع) که جنازه ایشان را در خیمهای گذاشته و کفن کردند، برای اقامه نماز میت باید امام بعدی بر جنازه ایشان نماز میخواند که برادر امام حسن عسکری(ع) گفت که برادرم بدون فرزند از دنیا رفته است که این دروغ برای افراد بسیاری خوشایند بود و گفت که امامت به من که برادرش هستم میرسد اما ناگهان کودکی پنج ساله گفتند که عمو جان من از شما سزاوارترم که بر جنازه پدر شهیدم نماز بخوانم.
وی ادامه داد: زمانیکه امام زمان(عج) تکبیر پنجم را گفتند، بنی عباس برای کشتن ایشان حمله کردند و امام زمان(عج) به سمت سردابی که امام هادی(ع) ساخته بودند، حرکت کردند و خلفای عباسی هیچ اثری از ایشان داخل سرداب ندیدند و این آغاز غیبت صغری بود؛ مخالفان معتقدند که امام زمان(عج) داخل چاه رفته و غیبت کردهاند اما ایشان داخل سرداب رفته و سرآغاز غیبت ایشان بوده است، غیبت صغری امام زمان(عج) ۷۰ سال به طول انجامید و سرانجام غیبت کبری ایشان آغاز شد.
عضو هیئت علمی دانشگاه ادیان و مذاهب بیان کرد: مهمترین درسی که میتوان از زندگی این امام بزرگوار گرفت، مقابله با جریانهای انحرافی است؛ با وجود اینکه امام حسن عسکری(ع) تحت نظر خلفای بغداد بودند اما هیچ گاه از هدایت مردم جامعه کوتاهی نکردند.
وی با تاکید بر اینکه اگر امام هادی و امام حسن عسکری(ع) نبودند نامی از اسلام باقی نمیماند، افزود: امام حسن عسکری(ع) شاگردان بسیاری تربیت کردند و جلوی انحرافات را گرفتند. مبارزه امام حسن عسکری(ع) با جریانهای انحرافی به ویژه والیان از مهمترین فعالیتهای ایشان بوده است.
ایمانی ادامه داد: امام حسن عسکری(ع) چه در عصر پدر، و چه در دوران امامت خود، علاوه بر طاغوت ستیزی همواره با فرقههایی که به نام اسلام، اسلام ناب را تحریف میکردند، مبارزه میکرد و به طور مکرر در مورد خطر آنها به شیعیان خود هشدار میداد.
استاد حوزه و دانشگاه اضافه کرد: آن حضرت در این راستا بسیار کوشید و با موضعگیریهای قاطع در برابر آنها، به افشاگری پرداخت و از گسترش افکار ناراستین آنها جلوگیری کرد، چرا که وجود آنها سد بزرگی فرا راه تعمیق و گسترش در رشد اسلام ناب بود، و از سوی دیگر باعث تقویت دشمنان میشد.
ایمانی گفت: امام حسن عسکری(ع) با اتخاذ مواضع علمی متقن پاسخهایی قاطع و استوار به شبههها و افکار کفرآمیز ارائه میکردند و در بیان حق از روشهای متنوع همچون مناظره، صدور بیانیههای علمی و تألیف کتاب و آموزش شاگردان هر چند محدود و محصور بهره میگرفتند.
عضو هیئت علمی دانشگاه ادیان و مذاهب گفت: در طول شش سال امامت امام حسن عسکری(ع) ایشان یا در محاصره بودند یا در زندان؛ در زمان محاصره جاسوسان مراقب بودند و در زندان هم احدی امکان ارتباط با ایشان را نداشت؛ اما امام(ع) چه در هنگام محاصره و چه در زندان، لحظهای از هدایت و روشنگری دست برنداشتند.