اعلام جمهوریت ۱۹۱۸، حمله به کنیسههای یهودیان و کتابسوزان ۱۹۳۸ و فروپاشی دیوار برلین ۱۹۸۹ در روز ۹ نوامبر رخ دادند. نماد سه نقطه عطف تاریخ نوین آلمان. به گفته رئیسجمهوری آلمان، این روز آلمان را به تأمل وامیدارد.
به گزارش ردنا (ادیان نیوز)، فرانک-والتر اشتاینمایر، رئیسجمهوری آلمان مردم کشورش را فراخواند، در روز ۹ نوامبر به استقبال “روز تأمل در باره کشور” بروند.
رئیسجمهوری آلمان به این مناسبت در یک مراسم یادبود در قصر بلوو در برلین گفت، ۹نوامبر ۱۹۱۸ و ۱۹۸۹ به شهروندان آلمان یادآور میشوند که آزادی و دموکراسی نه از آسمان نازل شده و نه اینکه تضمینی ابدی برای آنها هست. و ۹ نوامبر ۱۹۳۸ یادآور جنایت بشری “شوآ” (هولوکاست) است و هشداری به بیداری ذهن و شهامت مدنی.
اشتاینمایر گفت که این روز، روز امیدواری به امر نیک است که در کشور آلمان نهفته، و با توجه به پرتگاههای تاریخی آن، مردم این کشور را به تأمل وامیدارد.
نهم نوامبر نماد سه نقطه عطف تاریخ آلمان است: در ۹ نوامبر ۱۹۱۸ فیلیپ شایدهمان، از رهبران حزب سوسیال دموکرات آلمان، از پنجره رایشتاگ در برلین پایان سلطنت و آغاز جمهوریت در کشور را نوید داد.
۹ نوامبر ۱۹۳۸ به منزله اوج اقدامات یهودیستیزانه رژیم ناسیونالسوسیالیسم و پیگرد و نابودی یهودیان در تاریخ به ثبت رسیده است.
و در ۹ نوامبر ۱۹۸۹ فروپاشی دیوار برلین به یکپارچگی و وحدت دوباره آلمان انجامید.
رئیسجمهوری آلمان گفت، این روز خصلتی دوگانه دارد: “یک روز روشن و یک روز تاریک”.
اشتاینمایر تاکید کرد: «اگر آلمانی باشیم، این دوگانگی نور و ظلمت، شادی و سوگواری را بر خود هموار خواهیم کرد و همواره در قلب خود جای خواهیم داد.»
“یک میهندوستی فروتنانه”
رئیسجمهوری آلمان افزود، هر دو حس را باید بر خود هموار کرد؛ شرم و سوگ در قبال قربانیان، احترام و ارجگذاری در قبال آنان که راه دموکراسی ما را هموار ساختند: «این، هستهی یک میهندوستی روشنگر است. به جای دمیدن در ساز و دهل، میهندوستی فروتنانه. به جای پیروزی و اعتماد به نفس کاذب، مهیندوستی توأم با حسهای چندگانه.»
در مراسم کاخ ریاستجمهوری سه سخنران رویدادهای تاریخی را یادآور شدند. جوانترین نماینده پارلمان فدرال (بوندستاگ)، امیلیا فستر ۲۳ ساله از حزب سبزها، نهم نوامبر ۱۹۱۸ را یادآور شد. او در سخنان خود تأکید کرد که معضلات کنونی مانند بحران اقلیمی و تقسیم ناعادلانه ثروت، قابل حل هستند. اما رویکرد “همانند گذشته ادامه دهیم” دیگر نمیتواند ادامه یابد. این را ۹ نوامبر ۱۹۱۸ به ما یادآور میشود.
مارگوت فریدلندر، بازمانده هولوکاست که چند روز پیش صدساله شد، به عنوان شاهد عینی، تجربه صبح ۹ نوامبر ۱۹۳۸ در برلین و نابودی محل کسب و کار یهودیان را توصیف کرد.
سپس رولاند هان، مسئول پیشین امور رسیدگی به پروندههای اشتازی آلمان شرقی، سخن گفت؛ به عنوان فردی که از آلمان شرقی اخراج شده و به عنوان خبرنگار ساکن برلین غربی، وحدت دو آلمان را در روز ۹ نوامبر ۱۹۸۹ تجربه کرده بود.
در این مراسم نمایندگان عالیرتبه ارگانهای قانون اساسی آلمان شرکت داشتند: آنگلا مرکل، صدراعظم (از حزب دموکرات مسیحی)، بربل باس، رئیس بوندستاگ (از حزب سوسیال دموکرات)، بودو راملو، رئیس پارلمان نمایندگان ایالتی “بوندسرات” (از حزب چپ) و استفان هاربارت، رئیس دادگاه فدرال قانون اساسی.