اسرار غیبت امام زمان(ع) در کلام امام رضا(ع)

ادیان نیوز: بر طبق روایات، غیبت امام زمان عج یک سِرّ الهی است که علت قطعی آن تا زمان ظهور حجت حق مکتوم خواهد ماند و به طور کامل برای ما روشن نمی گردد.

چنان چه امام رضا(ع) می‌فرمایند: اینطور نیست که هر آنچه دانسته شد گفته شود و اینطور نیست که هر چه گفته شود وقتش رسیده باشد و اینطور نیست که هر چه وقتش فرا رسیده باشد، اهلش گرد آمده باشد.

عالم آل محمد(ع) در این رابطه می‌فرماید:

“اگر به ما اجازه سخن گفتن داده شود هرگونه شک و تردید از بین می‌رود” اما، به هر حال در بیان معصومین(ع) گاهی به علت‌هایی از آن اشاره شده است. که در اینجا با گوش جان سپردن به کلام امام رضا(ع)، به بیان مواردی از اسرار غیبت می‌پردازیم.

معمربن خلاد می‌گوید: امام رضا(ع) پس از تلاوت آیه

“اَلمْ، اَحَسِبَ النّاسُ اَنْ یُتْرَکُوا اَنْ یَقُولُوا، آمَنّا وَهُمْ لایُفْتَنُون”

الف، لام، میم- آیا مردم می‌پنداشتند که تا گفتند ایمان آوردیم، رها می‌شوند و مورد آزمایش قرار نمی گیرند؟

سپس به من فرمود:

فتنه چیست؟ گفتم فدایت شوم! نزد ما فتنه یعنی گرفتاری در دین.

فرمود: همان گونه که طلا (برای خالص شدن) گرفتار بلاها می‌شود، شما نیز گرفتار بلا می‌شوید، همان گونه که طلا خالص می‌شود.

از زمان امام رضا(ع) محدودیت هایی بر ائمه(ع) تحمیل شد و در زمان امام جواد(ع) و امام‌هادی(ع) این سخت گیری ها افزایش یافت، سپس در زمان امام یازدهم به اوج خود رسیده به طوریکه باعث شد فعالیت‌های ایشان به حداقل برسد.

و در زمان امام عصر(عج) خواست و مشیت الهی به غیبت ولی عصر(عج) تعلق گرفت تا با حفظ جان ایشان رهبری شیعه تحقق یابد.

امام رضا(ع) می‌فرماید: از ما اهل بیت کسی نیست که مکاتیب نزد وی می‌آورند و مسائل از او پرسند و اشاره به او نمایند، مگر اینکه کشته می‌شود، تا وقتی که خدا برانگیزاند از ما جوانی را برای این امر که محل ولادت و نشو نمای آن مخفی خواهد بود

عالم آل محمد(ع) اهل بیت را به ستاره‌های آسمان تشبیه می‌کند. مثل ما اهل بیت(ع) مثل ستارگان آسمان است، که هرگاه یکی از ستارگان غروب کند، دیگری طلوع می‌کند و زمانی که به سمت یکی از آنها بروید و حاجت‌هایتان را از او بخواهید، فرشته مرگ او را در بر می‌گیرد و می‌برد. پس در مدت زمان بسیاری در سرگردانی خواهید بود تا این که خداوند، باعث طلوع ستاره شما می‌شود. پس، خداوند را سپاس گویید و امامتان را در بر گیرید.

امام باقر(ع) می‌فرماید: هنگامی که خداوند تبارک و تعالی از آفریدگانش خشمگین شود. ما (اهل بیت(ع) را از آنان دور می‌نماید. بنابراین اگر ترس کشته شدن ایشان و دلائل دیگری که ائمه اجازه افشای آن را نداشته‌اند، نبود، هیچگاه حجت خدا، در غیبت باقی نمی ماند تا شاهد رواج معصیت، ظلم و فساد در زمین باشد، بلکه با ظهور خود و با تحمل همه سختی ها علیه ظلم و جور قیام کرده، عدل و داد را جایگزین آن می‌کرد.

اما ترسی که در این جا به آن اشاره شده، به معنای عامیانه ترس نیست، بلکه به خاطر تکلیف خاص الهی است که بر دوش هر امام نهاده شده و نگرانی او بدین جهت است که در جریان پیروزی حق بر باطل، خللی وارد شود که این یک دستور از جانب خداوند است او موظف به اطاعت از فرامین پروردگارش می‌باشد. بنابراین ولی عصر(عج) قبل از صدور فرمان الهی برای خشنودی دل مردم یا اجابت عده ای که به ظاهر می‌گویند “ظهور کن تا تو را یاری کنیم” نمی تواند ظهور نماید.

ثامن الحجج(ع) می‌فرماید: گویی شیعیان را می‌بینم که چون سومین نواده ام امام حسن عسکری(ع) را از دست می‌دهند در جستجوی امام خود همه جا را می‌گردند، اما او را پیدا نمی کنند چرا که امام آنها هرگاه بیعتی بر گردنش نبا شد، با شمشیر قیام خواهد نمود.

امام رضا(ع) حکمت غیبت امام مهدی(عج) را اینگونه بیان می‌کند که او غایب می‌شود، برای اینکه وقتی با شمشیر قیام کرد، بیعت احدی در گردنش نباشد یا به تعبیر دیگر بالاجبار با ظالم زمان خود بیعت نکرده باشد.

حضرت رضا(ع) فرمود: برای آن چیزی که گردنتان را دراز کرده اید (و منتظر آن هستید) تا زمانی که آزمایش و غربال نشوید و عده کمی از شما باقی نماند محقق نخواهد شد، چرا که خداوند متعال فرموده اند:

“اَلم، اَحَسِبَ النّاسْ اَنْ یَتْرَکُوا اَنْ یَقُولُوا آَمنّا وَ هُمْ لایَفْتَنُونْ”

آیا فکر کرده‌اند که چون بگویند ایمان آوردیم، رها می‌شوند و دیگر آزمایش نمی شوند؟

سپس به یکی از یاران خود فرمود:

فتنه چیست؟ او گفت: جانم به فدایت! آزمایشی است که درباره دین انجام می‌شود “آزمایشی، همچون آزمایش طلا، خالص شدنی مانند خالص شدن طلا” امتحان‌های الهی در زمان غیبت به حدی سخت است که از انسان های مومن، افرادی خود ساخته، مخلص چون طلای ناب می‌سازد.

سرگذشت انبیاء در تاریخ گواه بر این مطلب است که گروهی از پیامبران همچون حضرت مهدی(عج) از میان مردم خویش غایب شدند. این پیامبران عبارتند از ابراهیم، ادریس، صالح، دانیال نبی، الیاس، شعیب یوسف، موسی، عیسی، محمد(ص) خاتم النبیین.

۱ـ مخفی شدن پیامبر(ص) در شعب ابی طالب به مدت سه سال و پناه بردن به غار حراء

۲ـ غیبت بیست ساله ادریس از دست قوم گمراهش

۳ـ فرار حضرت موسی(ع) از شهر مصر به مدین و اقامت او در نزد شعیب

۴ـ حضرت یوسف(ع) در حالی که پادشاه مصر بود و فاصله او تا پدرش هیجده روز بود

۵ـ طولانی بودن غیبت عیسی(ع) در دو نوبت، یکی به مدت ۱۲ سال در سرزمین های شام و مصر و دیگری هنگامی که مردم قصد به دار آویختن او را کردند که تاکنون ، بیش از ۲۰۰۰ سال می‌گذرد.

امام رضا(ع) می‌فرماید:

خداوند ـ تبارک و تعالی ـ کار او قائم(عج) را در یک شب مهیا می‌کند. همان گونه که برای موسی(ع) چنین کرد. زمانی که او رفت تا برای خانواده اش آتش بیاورد، وی با مقام رسالت بازگشت.

امام سجاد(ع) فرموده است: در قائم سنت‌هایی از هفت پیامبر وجود دارد، سنتی از پدرمان آدم(ع) و سنتی از نوح(ع)و سنتی از موسی(ع) و سنتی از ابراهیم (ع) و سنتی از ایوب(ع) و سنتی از پیامبر (ص) از آدم و نوح(ع) طول عمر از ابراهیم(ع) مخفی بودن ولادتش و گوشه گیری از مردم، از موسی(ع) ترس و غیبت، از عیسی(ع) اختلاف مردم درباره او، از ایوب(ع) گشایش کار او پس ازگرفتاری، از محمد(ص) جنگیدن، ترس دشمن از او، کشتن دشمنان خدا و پیامبرش، و کشتن ظالمان و جباران است، و هرگز پرچم او به زمین نمی افتد .

منبع: مرکز تخصصی مهدویت