اى
مردم! سزاوارترین اشخاص به خلافت، آنکه در تحقق حکومت نیرومندتر، و در
آگاهى از فرمان خدا داناتر باشد، تا اگر آشوبگرى به فتنه گرى برخیزد، به حق
باز گردانده شود، و اگر سر باز زد با او مبارزه شود. بجانم
سوگند! اگر شرط انتخاب رهبر، حضور تمامى مردم باشد هرگز راهى براى تحقق آن
وجود نخواهد داشت، بلکه آگاهان داراى صلاحیت و راى، و اهل حل و عقد
(خبرگان ملت) رهبر و خلیفه را انتخاب مى کنند، که عمل آنها نسبت به دیگر
مسلمانان نافذ است، آنگاه نه حاضران بیعت کننده، حق تجدید نظر دارند
و نه آنان که در انتخابات حضور نداشتند حق انتخابى دیگر را خواهند داشت.
آگاه باشید! من با دو کس پیکار مىکنم، کسى چیزى را ادعا کند که از آن او
نباشد، و آن کس که از اداى حق سر باز زند.
اى بندگان خدا! شما را به
تقوى و ترس از عذاب خدا سفارش مىکنم، زیرا تقواى الهى بهترین سفارش
مومنان، و بهترین پایان نامه کار در پیشگاه خداست،
مردم! هم اکنون آتش جنگ بین شما و اهل قبله شعله ورشده است، و این پرچم مبارزه را جز افراد آگاه و بااستقامت و عالم به جایگاه حق بدوش نمىکشند
بنابراین آنچه فرمان دادند انجام دهید، و از آنچه نهى کردند توقف کنید، و
در هیچ کارى تا روشن نشود شتاب نکنید، زیرا در آنچه شما اکراه دارید توان
تغییراتى داریم.
متن حدیث:
اءَمِینُ وَحْیِهِ، وَ خَاتَمُ رُسُلِهِ، وَ بَشِیرُ رَحْمَتِهِ، وَ نَذِیرُ نِقْمَتِهِ.
اءَیُّهَا
النَّاسُ، إِنَّ اءَحَقَّ النَّاسِ بِهذَا الْاءَمْرِ اءَقْوَاهُمْ
عَلَیْهِ، وَ اءَعْلَمُهُمْ بِاءَمْرِ اللَّهِ فِیهِ، فَإِنْ شَغَبَ شاغِبٌ
اسْتُعْتِبَ فَإِنْ اءَبَى قُوتِلَ، وَ لَعَمْرِی لَئِنْ کانَتِ
الْإِمَامَهُ لا تَنْعَقِدُ حَتَّى تَحْضُرَها عَامَّهُ النَّاسِ فَما
إِلَى ذلِکَ سَبِیلٌ، وَ لَکِنْ اءَهْلُها یَحْکُمُونَ عَلَى مَنْ غابَ
عَنْها، ثُمَّ لَیْسَ لِلشَّاهِدِ اءَنْ یَرْجِعَ، وَ لا لِلْغائِبِ اءَنْ
یَخْتارَ.
اءَلا وَ إِنِّی اءُقاتِلُ رَجُلَیْنِ: رَجُلاً ادَّعَى مَا لَیْسَ لَهُ، وَ آخَرَ مَنَعَ الَّذِی عَلَیْهِ.
اءُوصِیکُمْ
عِبادَ اللَّهِ بِتَقْوَى اللَّهِ، فَإِنَّها خَیْرُ ما تَواصَى
الْعِبَادُ بِهِ، وَ خَیْرُ عَواقِبِ الْاءُمُورِ عِنْدَ اللَّهِ، وَ قَدْ
فُتِحَ بابُ الْحَرْبِ بَیْنَکُمْ وَ بَیْنَ اءَهْلِ الْقِبْلَهِ، وَ لا
یَحْمِلُ هَذَا الْعَلَمَ إِلا اءَهْلُ الْبَصَرِ وَالصَّبْرِ وَالْعِلْمِ
بِمَواضِعِ الْحَقِّ، فَامْضُوا لِما تُؤْمَرُونَ بِهِ، وَقِفُوا عِنْدَ،
مَا تُنْهَوْنَ عَنْهُ، وَ لا تَعْجَلُوا فِی اءَمْرٍ حَتَّى
تَتَبَیَّنُوا، فإِنَّ لَنا مَعَ کُلِّ اءَمْرٍ تُنْکِرُونَهُ غِیَرا.
«نهجالبلاغه، خطبه ۱۷۲»
منبع : مشرق