توجه کنیم هویت دینی بچهها را ما آدمهای دیندار داریم میسازیم.
به گزارش ردنا (ادیان نیوز)، در خانوادههای ما آدم های دیندار، بعضا نماد تحجر هستند.
آدمهایی که تک بعدی هستند و با خیلی از کارهای خوب و خوش مخالف اند.
مادر یک نوجوانی تعریف میکند، همه با هم به مسافرت رفته بودیم و یک ربع به اذان مانده بود و میخواستیم به گردش برویم. همه در کوچه ایستاده بودیم و مادربزرگ بیرون نمیآمد. رفتم داخل دیدم، مشغول وسایل خودش است و متوجه شدم منتظر است وقت نماز بشود و نمازش را بخواند و بعد بیاید.
اینجا چه حسی به نوجوان دست میدهد؟ حالت او این است که به مسافرت آمده و میخواهد به گردش و تفریح برود، اما در کوچه منتظر ایستاده است. چرا باید منتظر باشد؟ مثلا منتظر مادربزرگیم تا نمازش بخواند بعد بیاید.
این رفتار نوجوان را از نماز و آدمهای نماز اول وقت خوان زده میکند.
این خانم تعریف میکند، رفتن به مادر شوهرم گفتم، در شمال امامزاده زیاد است. شما الان همراه ما بیایید، هر وقت، وقت نماز شد، اولین امامزاده نگه میداریم و همه با هم نمازمان را اول وقت میخوانیم، این کار را کردیم و اتفاقا به امام زادهای رسیدیم که مزار شهید شیرودی آنجا بود و چقدر برای بچهها جالب بود که شهید شیرودی با این همه عظمت چه مزار سادهای دارند.
توجه کنیم هویت دینی بچهها را ما آدمهای دیندار داریم میسازیم.
“خانم دکتر لواف”