اوضاع منطقه به نفع اسراییل نیست

این پژوهشگر صهیونیست دراین تحقیق اعلام کرد که اسراییل بعد از تحولات
منطقه نفوذ کمی در منطقه خاورمیانه دارد و نیز امید کمی دارد که بتواند در
مهندسی سیاسی منطقه نقشی داشته باشد، و تنها کاری که می تواند انجام دهد،
دفاع از خود به شیوه بهتر است.

وی خاطرنشان کرد که اسراییل از آغاز شروع ناآرامی و انقلاب در کشورهای
عربی نگران بوده است، و اکثریت قریب به اتفاق سران سیاسی آن، پیش بینی می
کردند که این تحولات پیامدهای منفی برای امنیت اسراییل داشته باشد، اما با
تحولاتی که فوریه ۲۰۱۱ در کشورهای عربی روی داد، شوک زده شد.

عنبار خاطرنشان کرد که اسراییل از اول نتوانست دستاوردی در جریان انقلابهای عربی برای خود کسب کند.

وی تأکید کرد، “بنیامین نتانیاهو” نخست وزیر اسراییل، در اولین واکنش
بعد از سرنگونی حسنی مبارک در مصر، هشدار داد که انقلابهای عربی همانند
انقلاب ایران در سال ۱۹۷۹ خواهد بود، این کشورها را به سمت اتخاذ سیاست ضد
غرب و به ویژه سیاست ضد اسراییلی سوق می‌دهد.

عنبار افزود: نتانیاهو به دستگاه دیپلماسی اسراییل دستور داد که خطرات
انقلاب در کشورهای عربی را به کشورهای غربی گوشزد کند و اهمیت رهبران لائیک
را که در هنگام ثبات منطقه در صدر حکومت بودند، به کشورهای غربی یادآوری
کند.

وی خاطرنشان کرد، نظرسنجی ها نشان داده است که اکثر اسراییلی‌ها نیز از
زمان شروع انقلاب‌ها در کشورهای عربی دراین بدبینی با نتانیاهو شریک بوده
اند، و این اعتقاد که انقلاب های عربی، پیامدهای منفی بر امنیت اسراییل
دارد ، به شدت بین صهیونیستها حاکم است.

براساس این تحلیل ها و تفسیرها عنباز ادعا کرد که موازنه قدرت در منطقه
در دهه‌های اخیر به شکل قابل ملاحظه به نفع اسراییل تغییر پیدا کرده است؛ و
از آنجایی که بسیاری از حکام عرب در مرحله پس از استقلال کشورهای عربی ،
به برقراری روابط خوب با غرب امیدوار بودند، به تدریج سیاست خود را در قبال
اسراییل هماهنگ کردند و بدین ترتیب ، پس از اینکه جنگ های سال ۱۹۶۷ و ۱۹۷۳
نشان داد که درگیری با اسراییل از راه نظامی قابل حل نیست ، بسیاری از این
حکام رفته رفته با اسراییل کنار آمدند و آنرا پذیرفتند.

دراین تحقیق تاکید شده است که درحال حاضر، شواهد بسیاری وجود دارد دال
براینکه مناطق جدید ” خارج از حاکمیت ” در لیبی ، سوریه و منطقه سینا، به
اردوگاه های سربازگیری وفضاهایی برای اجرای عملیات القاعده و گروه های دیگر
تبدیل شده است؛ و از نظر بسیاری دراسراییل، ایران و ترکیه ممکن است با
روند سریعتری رشد کنند، و علت آن هم ضعف شدید بسیاری از کشورهای عربی است.

درنتیجه ، اختلاف و مشاجره بر سر برنامه هسته ای ایران ، بیش از هر
موضوع دیگری در اسراییل ، بر بحث های امنیتی در محافل اسراییلی سایه افکنده
است.

در این تحقیق ادعا شده است که در بسیاری از نمایندگان اردوگاه جدایی و
مقابله، نوعی تمایل به صلح به ویژه در کشورهای عربی وجود دارد و خواهان
حرکت به سمت سیاست امنیتی هستند که به سوی بدترین احتمال ها پیش می رود و
از لحاظ منطقی، این گروه می خواهد که توانایی های بازدارندگی اسراییل را
تقویت کند ، از نظر آنان ، هزینه های دفاعی باید افزایش یابد و سامانه های
دفاعی ضد موشکی باید مستقر شود و باید به این فکر کرد که چگونه می توان در
دراز مدت ، آمریکا را در کنار اسراییل و حامیان آن نگاه داشت.

ین کارشناس صهیونیست گفت: مقامات اسراییل معتقدند باید برای بهبود وجهه
نامطلوب اسراییل در میان کشورهای عربی به ویژه ملت های عربی تلاش کرد، و
این مساله را باید در صدر اولویت ها قرار داد.

منبع : العالم