چکیده :
در تعالیم همه ادیان بزرگ، از دورهای به نام آخرالزمان یاد شده است. از جمله خصوصیات مهم این دوره، ظهور منجی آخرالزمان است. آموزه ظهور موعود آخرالزمان بخصوص در دو دین اسلام و مسیحیت جایگاه ویژهای دارد. نظر بهدلیل اهمیت این موضوع برای پیروان ادیان و شوق و انتظار همیشگی آنان برای درک واقعه ظهور، همواره در طول تاریخ، افرادی از این رغبت عمومی سوءاستفاده کرده، به نام منجی موعود به فرقهسازی دست زدهاند.
در دو سده گذشته، در هر دو دین اسلام و مسیحیت، به دلایل مختلف و با پیشفرض اعتقاد به ظهور منجی موعود، فرقههای متعددی شکل گرفتند که عوامل مشترکی در دو دین، مورد سوءاستفاده رهبران فرقهها قرار گرفته است.
این مقاله به بررسی عامل ادعای دریافت کشف و شهود در ظهور منجی موعود میپردازد که سبب پیدایش فرقه شیخیه در اسلام و مورمونها در مسیحیت شده است.
کلیدواژه: شیخیه، مورمونها، موعودباوری، شیخ احسایی، جوزف اسمیت.