کاظمین؛ هوا، هوای گریه است
موکب های عزا هم اشک شوق دارند این شوق شوق حضور است شوق دیدار شوق رسیدن به مراد است از باب المراد که به آستان امام خویش حضرت موسی کاظم علیه السلام مشرف شده اند آمده اند تا با چشم زلال خویش زندان عباسی را بشویند و معشوق به شهادت رسیده را با پای دل تشییع کنند؛ آمد ه اند به سرور سالار شهیدان بگویند یاحسین ما هم در غم شهادت فرزندت غمین هستیم آمده اند بگویند حسین جان تشنگی دیدارتان در دل ما برافروخته است یا زیارت تو وفرزندانت فرو نمی نشیند.
حتی اگر فرات را سر بکشیم دل دوستان اهل بیت علیهم السلام چون پرستویی در هوای کاظمین است؛ آمده اند تا از خوان کرم باب الحوائج جرعه ای بنوشند وبهره ای ببرند تا مشمول کلام گهر بار ثامن الحجج حضرت امام رضا علیه آلاف التحیه والثناء شوند که میفرمایند: هرکس قبر پدرم را زیارت کنند گویی پیامبر وامام علی صلوات الله علیهما را زیارت نموده است.
از هریک از درهای حرم مطهر – باب المراد، باب مغفرت، باب رجا، باب القبله، باب صاحب الزمان عج الله تعالی فرجه- وارد صحن شریف با فضایی باز وگسترده که خیل عظیم زائران را در خود جای داده است می شویم هر زائر بعد از اذن خواهی وگذاشتن پای راست خود وگفتن این دعا “بسم الله وبالله وفی سبیل الله وعلی الله رسول الله صلی علیه وآله والسلام علی اولیاء الله …” انگیزه خود را صفای بیشتری داده با خلوصی افزون تر مهیای حضور در حرم می شود.
پس از گذر از صحن و… داخل روضه می شود روضه جای سر است
ایــن کــه تو پا می نـــهی// پا ندانی که کجای می نهی – دور شو از خواهش نفس وهوی// انک فی اقدس واد طوی – چون که در آیی به سوی روضه//از سر اخلاص و نیاز و دعا – روضه که آمد ز ریاض بهشت// خشت خشتش همه عنبر سر سرشت – بر سر هر کنگره اش تافلک // جای گرفتست ملک برملک – هر که در این روضه زمانی نشست// تا ابد الدهـر زاندوه رسـت –
بارسیدن به روضه شریف به مقصود نزدیک می شوی روضه به منزله قلب حرم است زائر باید فزونتر ازگذشته خلوص را نمایان ساخته طمانینه وآرامش را در گفتار ورفتار خود حاکم نماید هر چند اگر زائر آشنا تر باشد شوق مجال تکلف را از او میگیرد خود به خود آرامش وقرار بر جان او سایه می اندازد روضه دو امام کاظم و جواد الائمه علیهما السلام مشترک وضریح هر دو آنان در وسط آن قرار گرفته است.
منبع : خبرگزاری حج