به گزارش ادیاننیوز به نقل از یورونیوز؛
فرانسه بزرگترین جامعه یهودیان اروپا را در خود جای داده است؛ یعنی جمعیتی حدود ۵۵۰ هزار نفر؛ اما
شماری از این افراد در سالهای اخیر میگویند دیگر در کشور خود احساس امنیت
ندارند.
خانواده پینتو تصمیم گرفته از شهر
خود به شهری دیگر برود. چون پارسال سه مرد که میدانستند آنها یهودیاند به خانهشان
حمله کردند.
روژه، پدر سالخورده خانواده میگوید:
«آنها گفتند شما یهودی هستید پس پول دارید. من را با ضربهای بیهوش کردند و پسرم
را بستند. زنم را با لگد زدند.»
گرچه مظنونان این پرونده زندانی شدهاند؛
اما ترس واقعه هنوز پابرجاست. روژه میافزاید: «گفتند اگر تکان بخورید میکشیمتان.
وقتی دیدند که چندان از آنها وحشت ندارم یک پیچگوشتی بزرگ درآوردند و زیر گلوی من
گذاشتند.»
کنیسههای پاریس هم از ترس تروریسم پیوسته
تحت نظرند. مدارس یهودی نیز وضع بهتری ندارند. هنری کوهن مدیر یکی از این مدارس
است که ۳۹ سال پیش شروع به کار کرده است.
هدف مدرسه این بود که درهایش را به
روی تمام شهر باز کند اما اوضاع روزبهروز وخیمتر شد. حالا امکان فیلمبرداری از
دانشآموزان و محیط مدرسه به دلایل امنیتی وجود ندارد.
هنری کوهن سلال، مدیر این مدرسه میگوید:«زمانی
بود که هشت سرباز محافظ مسلح داشتیم. همیشه برای بچهها سؤال بوده که چرا باید در
مدرسه ما که یهودی هستیم سرباز باشد؟»
اکنون مدتی است نظامیها رفتهاند و یک
نگهبان پلیس و چند تن از والدین وظیفه آنها را بر عهده دارند.
آقای کوهن سلال میافزاید: «خانوادهها
میخواهند احساس امنیت داشته باشند، اما این امنیتی است که به بهای در خود فرورفتن
به دست میآید.»
در دهه گذشته رفتارهای یهودستیزانه
در فرانسه اوج گرفته، رشدی که با رویدادهای خاورمیانه در ارتباط بوده است.
نونا مایر، پژوهشگر از مرکز ملی
پژوهشهای علمی فرانسه درباره علل افزایش یهودستیزی میگوید: «در میانه دهه نود میلادی
به میانگین ۵۰ (رفتار یهودستیزانه در سال) رسیده بودیم حالآنکه این تعداد بعد از سال ۲۰۰۰ و با انتفاضه
دوم ناگهان به ۹۰۰ حمله و تهدید رسید، رقمی که با هر مداخله ارتش اسرائیل در فلسطین
رابطه مستقیم دارد. اغلب، سیمای عاملان به شکل دقیق مشخص نیست اما میدانیم که عمدتاً
مردان جوان و مهاجرند. حالآنکه قبلاً بیشتر پای راستگراهای افراطی در میان بود.»
احساس ترس یکی از عوامل مهاجرت است.
برآورد میشود که سالانه ۳ هزار یهودی از فرانسه به اسرائیل کوچ میکنند.
انتهای پیام/م