به گزارش ادیاننیوز، برنامه رادیویی شعبده شوم با موضوع بررسی معنویتگرایی
در سینمای هند و آئین سینمای هندوئیسم، با حضور محمدحسین فرجنژاد (دکترای حکمت هنر
و پژوهشگر سینمای معنویتگرای شرق و غرب) و محمدجواد عرب سالاری (کارشناس ادیان شرقی
و سینمای هند) از شبکه رادیویی گفتوگو روی آنتن رفت.
در برنامه شعبده شوم محمدجواد عرب سالاری با اشاره به شیوه شکلگیری سینمای
معناگرا، گفت: فیلم سینمایی در روایت مباحث مربوط به معنویت نقش یک بستر را بر عهده
دارد، بهطوریکه تاریخ و حوادث هنگام تولید فیلم میتواند روایت یک فیلم سینمایی را
تحت تأثیر قرار دهد و معنویت مدنظر تولیدکننده را در بستر ایجاد شده نمایان کند.
وی با اشاره به فیلم سینمایی مادر هند، اظهار داشت: فیلم سینمایی مادر
هند در سال ۱۹۵۷ در کشور هندوستان
توسط محبوب خان یکی از کارگردانهای شناخت شده مسلمان تولید شده است.
این کارشناس ادیان شرقی با اشاره به اینکه در فیلم مادر هند جهان درگیر
اتفاقات بسیار پیچیده است، تصریح کرد: استقلالطلبی پاکستان و هند پس از جنگ جهانی
اول در این فیلم نمود واضح دارد.
وی در ادامه اضافه کرد: فیلمهایی مانند مادر هند در تلاش هستند تا روحیه
ناسیونالیستی و ملیگرایی مردم هند را ارتقا دهد و اسطورههای مختلفی را برای آنها
ایجاد کنند.
محمدجواد عرب سالاری در ادامه تأکید داشت: بسیاری از اتفاقات موجود در
فیلم سینمایی مادر هند استعاره و نمادهای مختلفی از اسطورههای هندی را روایت میکند.
در ادامه برنامه شعبده شوم از شبکه رادیویی گفتوگو دکتر محمدحسین فرجنژاد با اشاره به جایگاه معاد در آیین هندوئیسم، گفت: در نگاه هندویی پدیده معاد به
مباحث مربوط به تناسخ تقلیل پیدا کرده است.
وی با اشاره به گستردگی موضوع تناسخ در آیین هندوئیسم، اظهار داشت: در
بسیاری از فیلمهای هندی قهرمان فیلم به همیشه تحت تأثیر رنجهای متعدد اجتماعی و فرهنگی
و سیاسی قرار دارد و بر همین اساس در تلاش میکند از رنجها نجات پیدا کند.
این پژوهشگر سینمای معنویتگرای شرق و غرب با اشاره به نقش پر رنگ تناسخ
در فیلمهای آمریکایی، عنوان کرد: بسیاری از فیلمهای عرفی و سکولار جامعه هند موضوع
تناسخ را مانند سینمای آمریکا مورد توجه قرار نمیدهند.
وی در ادامه اضافه کرد: در بسیاری از مواقع در فیلمهای هندی از طریق
انتخاب اسمهای خاص برای اشخاص سعی دارند تا موضوع تناسخ را به مخاطب القا کنند.
با بیان اینکه فیلمهای هندی همیشه به زندگی پیشین انسان توجه میکنند،
اظهار داشت: فیلمهای هندی خدایان هندو را همیشه به زندگی حماسی و عاشقانه خود نسبت
میدهند، بهطوریکه طراحی شخصیتها در سینمای هند در اکثر مواقع از روایتهایی مربوط
به خدایان هندو الهام گرفته میشوند.
محمدحسین فرجنژاد با اشاره به حافظه تاریخی مردم هند از سینما، توضیح
داد: حافظه تاریخی مردم هند از حماسهها و عشقهای آسمانی و زمینی و عشقهای عرفانی
متعددی تأثیر گرفته است.
وی در ادامه اضافه کرد: سینمای هند بهصورت مستمر با روایتهای مختلف
از حافظه تاریخی مردم سازوکارهای خود را تنظیم میکند.
این پژوهشگر سینمای معنویتگرای شرق و غرب با بیان اینکه سینمای هند همیشه
ظرفیت تبدیل شده به بهتر از این را داشت، عنوان کرد: بسیاری از استفادههای فکری و
عاشقانه از اساطیر هند در سینمای ایران کشور میتوانست در مسیر بسیار بهتری از الآن
در جریان باشد.
وی با بیان اینکه سینمای هند در طول فعالیت خود در مسیر سیاسی، اجتماعی
و عشقی کار خود را پیش برده است، تصریح کرد: موضوعاتی مانند حماسه و مبارزه با ظلم
جایگاه مطلوبی در سینمای هند ندارد.
محمدحسین فرجنژاد با اشاره به موضوع آخرالزمان در سینمای هند و آیین
هندوئیسم، اظهار داشت: بر اساس نظر اساطیر هندی، ویشنو تجلیات متعددی دارد که در تجلی
دهم خود بهصورت کالکی و موعود آخرالزمانی ظهور خواهد کرد./ مهر