به گزارش ادیان نیوز: فرقه احمدیه؛ منسوب به میرزا غلام احمد قادیانى است.[۱] پدر غلام احمد، میرزا غلام مرتضى نام داشت.[۲] غلام احمد در حدود سال ۱۲۵۵ق (۱۸۳۹م) در قادیان متولد شد. وی پس از تحصیلات اسلامى وارد خدمت دولت انگلیس شد و از سال ۱۸۶۰ تا ۱۸۶۵م در شهر سیالکوت مشغول کار بود، از آن پس از خدمت دولتى کناره گرفت و در زادگاه خود قادیان گوشهگیرى اختیار کرد و در حدود چهل سالگى (۱۸۸۰م) کتاب مذهبى خود را که «براهین احمدیه» نام دارد منتشر کرد که با حسن استقبال مردم روبرو شد.[۳] پیروان غلام احمد قادیانی را قادیانیه نیز میخوانند.
عقاید احمدیه با عقاید دیگر مسلمانان اختلاف بسیارى ندارد جز در سه اصل که همین اصول، گمراهی آنها را نشان میدهد:
اول. طبیعت مسیح یافتن.
دوم. دعوى مهدویت غلام احمد: غلام احمد در سال ۱۹۰۴ میلادی خود را مسیح و مهدى موعود و تاراکریشنا خواند.[۴] همچنین در حدود پنجاه سالگى به دعوت بشارت خود پرداخت و ادعا کرد که پیامبر است و از جانب خدا به او وحى میرسد و اجازه دارد بیعت بپذیرد. و این ادعای رسالت با الفاظ مختلفی در نوشتههای غلام احمد بیان شده است.[۵]
سوم. انکار جهاد اسلامى.[۶] غلام احمد میگوید: «جهاد نباید به جنگ و شمشیر باشد و حتی جهاد با شمشیر نزد این فرقه حرام است».[۷]
غلام احمد در سال ۱۳۲۶ (۱۹۰۸ م) درگذشت. وقتی وى وفات یافت پیروان او شخصى را به نام مولوى نور الدین به جانشینى او برگزیدند و پس از چندى پسر ۲۵ ساله اش میرزا بشیر الدین محمود احمد را به عنوان خلیفه المسیح الثانى انتخاب کردند. وى چهل سال خلافت کرد و نظام نوینى بدان مذهب داد.[۸]
بر طبق آمار خود قادیانیه، قریب به نیم میلیون مؤمن احمدى وجود دارد که در حدود نیمى از آنها در پاکستان و بقیه بهطور یکسان میان هندوستان و دیگر نقاط تقسیم شدهاند، بویژه در افریقا و اندونزى.[۹]
پس از چندى گروهى از جماعت احمدیه منشعب شده و غلام احمد را به نام «مجدّد» خواندند و نه یک پیغمبر، و تأکید میکنند که او هرگز ادعاى پیغمبرى نکرد. این فرقه از گروه نخستین کوچکتر ولى در فعالیت مذهبى خود پرشور هستند و میکوشند مردم را به دین اسلام دعوت کنند ولی در عین حال در کشورهاى انگلیسى زبان براى اشاعه مذهب خویش انتشارات فراوانى دارند.[۱۰]
به هر حال؛ حکم به کفر افراد دارای شرایطی است؛[۱۱] اما اعتقادات غلام احمد درباره حضرت مسیح(ع) و مهدی موعود(عج) و ادعاهای او درباره مأموریت ویژه از جانب خدا برای تجدید اسلام و دیگر عقاید و دعاوی او، با معتقدات و باورهای مسلمانان سازگاری ندارد. بدین جهت، همه مذاهب اسلامی ادعای میرزا غلام احمد را رد کرده، و صدها کتاب، مقاله، فتوا و سخنرانی و تجمع بر ضد این فرقه در اکثر کشورهای اسلامی نوشته و صادر شد. از جمله کتابهای منتشر شده عبارتاند از: القادیانی و القادیانیه(جمعی از علمای پاکستان)، دفع اوهام توضیح المرام فی الرد علی القادیانیه(شیخ سلیمان ظاهر عاملی)، موقف الامه الاسلامیه من القادیانیه(جمعی از نویسندگان) و … . بنابراین، اگر شخصی از فرقه احمدیه، ادعاهای غلام احمد قادیانی را مبنی بر ادعای نبوّت بپذیرد کافر است.[۱۲]
منابع:
[۱]. مشکور، محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامى، ص ۳۸، آستان قدس رضوى، مشهد، چاپ دوم، ۱۳۷۲ش.
[۲]. همان، ص ۳۹؛ نجار، عامر، فی مذاهب الإسلامیین البابیه – البهائیه – القادیانیه، ص ۱۷۲ و ۱۸۵، مکتبه الثقافه الدینیه، قاهره، چاپ اول، ۱۴۲۴ق.
[۳]. فرهنگ فرق اسلامى، ص ۳۹٫
[۴]. همان؛ فی مذاهب الإسلامیین البابیه – البهائیه – القادیانیه، ص ۱۸۸٫
[۵]. فرهنگ فرق اسلامى، ص ۳۹؛ فی مذاهب الإسلامیین البابیه – البهائیه – القادیانیه، ص ۱۹۵ – ۲۰۱٫
[۶]. فرهنگ فرق اسلامى، ص ۳۹٫
[۷]. «إن الفرقه الإسلامیه التى قلدنى اللّه إمامتها و سیادتها تمتاز بأنها لا ترى الجهاد بالسیف و لا تنتظره بل إن الفرقه المبارکه لا تستحل سرّا کان أو علانیه و تحرمه تحریما باتّا»؛ المرزا غلام أحمد، تریاق القلوب، ص ۳۲۲، به نقل از: فی مذاهب الإسلامیین البابیه – البهائیه – القادیانیه، ص ۲۳۴٫
[۸]. فرهنگ فرق اسلامى، ص ۳۹؛ فی مذاهب الإسلامیین البابیه – البهائیه – القادیانیه، ص ۲۳۸٫
[۹]. فرهنگ فرق اسلامى، ص ۳۹٫
[۱۰]. فرهنگ فرق اسلامى، ص ۴۰٫
[۱۱]. ر.ک: نمایههای «اقسام کافر»، سؤال ۲۷۱۴۷؛ «نجاست کافر و توهین به شخصیت او»، سؤال ۳۰۰۸٫
[۱۲]. ر.ک: امام خمینی، تحریر الوسیله، ج ۱، ص ۱۱۸، مؤسسه مطبوعات دار العلم، قم، چاپ اول، بیتا.