یادداشت| مذهب تیغی بر گلوی کرونا یا کرونا تیغی بر گلوی مذهب؟

به گزارش ردنا (ادیان‌نیوز)؛ این روزها به دنبال شیوع بیماری کرونا در دنیا و در کشور عزیزمان ایران، شاهد حمله‌های متنوع، متعدد و غیرمنصفانه اما خطرناک‌تر از کرونا، به مذهب و قشر مذهبی کشور هستیم و عده‌ای چشم‌بسته در فضای مجازی با سرعتی بسیار بالاتر از انتشار کرونا، در حال انتشار این مطالب سطحی و غالباً کذب می‌باشند.

متاسفانه به حدی فضا را با تبلیغات تعمدی و سهوی عده‌ای مذهب‌ستیز آلوده کردند که روزهای ابتدایی عده‌ای اگر آگاهی ابتدایی نداشتند احساس می‌کردند کرونا ساخته دست روحانیت در قم است تا ریشه حیات بشری را بزنند. شایعه شروع اعتکاف برای مقابله با کرونا (بدون اطلاع از اینکه اعتکاف دو هفته دیگر شروع خواهد شد)، انتشار شایعه اردوی جهادی طلاب به عنوان فرار طلاب از قم و کرونا، شایعه واریز ۵ میلیون تومن به حساب روحانیت، به تصویر کشیدن زنجیرزنی سنتی محله‌ای در اصفهان در شب شهادت امام هادی (ع) به عنوان زنجیرزنی برای مقابله با کرونا، شایعه مخالفت بزرگان دینی و حکومتی به دلیل باور و ایمان قلبی به شفاعت توسط ائمه، شایعه مخالفت سپاه برای بسته نشدن درب حرمین و در نهایت موفق شدن وزیر بهداشت برای به کرسی نشاندن تصمیم خود برای بستن درب تمامی اماکن مذهبی و… مواردی بودند تا عده‌ای خواسته و یا ناخواسته بتوانند از آب گل‌آلود بر علیه مذهب و قشر مذهبی و حکومت ماهی بگیرند.

اما هیچ‌گاه این شایعه‌سازان و نقادان از خود نپرسیدند سپاه که تا قبل از کرونا به قول خودشان همه کاره کشور بود، و ریاست جمهور بدون اجازه سپاه آب نمی‌خورد، چه اتفاقی افتاد که قدرت یک وزیر بر قدرت ارکان به قول خودشان انتصابی و سپاه چربید؟

هیچ گاه از خود نپرسیدند تا دیروز که ادعا داشتند برخی از بزرگان حکومت هیچ باوری به کوچکترین شفایی ندارند و به جهت نداشتن کوچکترین اعتقاد به شفا توسط ائمه، یا راهی فلان کشور می‌شوند یا دکترهای فوق حرفه‌ای را به خدمت گرفته‌اند.

و بد نیست از خودشان بپرسند دقیقاً دستور پلمپ درب‌های همین اماکن مذهبی از چه فیلترهایی عبور و صادر گردید؟

یکی از رسالت‌های شکل‌گیری ادیان الهی از ابتدا تا به امروز، مقابله با سنت‌های اشتباه خرافات و همسویی با علم و عقلانیت برای حرکت بشر به سوی تکامل بوده است و این هم‌جهتی دین با علم و عقلانیت، در کتب آسمانی و بسیاری از مطالب دینی منتسب به بزرگان به خوبی مشهود و آشکار است؛ اگرچه از همان ابتدای شکل‌گیری ادیان، عده‌ای با خودخواهی، جهل یا منفعت‌طلبی، پای صدها خرافه را به دین و مذاهب با تفاسیر و تحلیل‌های اشتباه باز کردند و بر خلاف صالحان و مومنان واقعی، به جای پرورش در دامان مذاهب، مذاهب را در دامن ناپاک یا جهل‌آلود خود و به میل خویش پرورش دادند که دین اسلام نیز از این موضوع مستثنی نبوده است.

آیا می‌شود خرافه‌گری در فلان فرقه منتسب به یهود برای سرفه کردن در ملاعام در این روزهای کرونایی اسرائیل یا حمایت از اجتماعات، و صدها خرافه غیر قابل باور برخی فرقه‌ها و مذاهب یهودی را شرط لازم و کافی برای حمله و ساقط کردن یهود و یهودیان دانست؟

آیا اشتباه فلان فرقه‌ی مسیحی در آمریکا، ایتالیا، تانزانیا و … برای تداوم اجتماعات و بی‌تفاوتی به دستورات بهداشتی و سلامت را می‌توان ابزاری برای حمله به حکومت این کشورها و مسیحیت دانست؟

آیا می‌توان اگر تعداد بسیار محدودی از هندوها در روزهای گذشته از ادرار گاو برای شفا و مقابله با کرونا استفاده کرده‌اند ان را بر سر تمام هندوها کوبید؟

چه خوب بود در این شرایط بحرانی کشور به جای ستیز با مذهب و قشر مذهبی با ژست روشنفکری، اگر نمی‌خواهیم یا نمی‌توانیم برای کنترل شیوع کرونا کمکی کنیم، نقد حکومت دینی یا دین حکومتی را به زمان دیگری بسپاریم و حداقل سکوت کنیم تا به هر بهانه و به هر قیمتی با سیاه‌نمایی بیش از پیش به دلیل اشتباه گروهی اندک به ظاهر مذهبی، مردم را به سمت نااُمیدی و بی‌اعتمادی هدایت نکنیم و تلاش حداکثری جامعه مذهبی کشور را به دلیل نوع‌دوستی با مکمل مذهب، با هر نوع سلیقه سیاسی چه چپ و چه راست با کمترین امکانات موجود، از تولید ماسک گرفته، تا تهیه و توزیع اقلام دارویی و خوراکی در برخی مکان‌ها و همکاری با مسئولین در ضدعفونی و گندزدایی معابر و خودروها و ده‌ها مورد دیگر، با این سیاه‌نمایی‌ها پنهان نکنیم و ستیزگران با مذهب و قشر مذهبی بهتر است از خود بپرسند چرا مذهبیون به عبادت و دعا در خانه‌ها برای مقابله با کرونا اکتفا نکردند و اینگونه جان، مال و آسایش خویش را برای مقابله با کرونا در چارچوب عقل و علم بسیج کرده‌اند؟

اگر دین مقابل علم و عقلانیت بود بزرگان و دانشمندان مسلمان ایرانی همچون بخاری، نسائی، رازی، ترمذی، ابن سبویه، خوارزمی، ابن سینا، ابن هیثم، ابوریحان بیرونی، فارابی، خواجه نصیرالدین طوسی و …، که از مفاخر تاریخ اسلام بوده‌اند به این سطح از علوم نمی‌رسیدند.

دارالشفاء بودن به معنای هر شفاعتی نیست و بیشتر جنبه روحی و روانی انسان و امیدواری به رسیدن برخی حاجت‌ها و خواسته‌ها با تلاش و پشتکار را مورد توجه قرار می‌دهد. شفاعت به این معنا و غلظت که اندک بدعت گذران وارد کردند و منتقدان گاها این بدعت‌های غلط را بهانه‌ای برای ستیز قرار می‌دهند هیچ گاه وجود نداشته و حتی امامین معصومین ما ابتدا موارد عقلانی و علمی مربوط به بهداشت را رعایت می‌کردند و سپس دست به دعا برای شفاعت می‌بردند و می‌توان به تلاش‌های متعدد طبیبان برای جلوگیری از شهادت بسیاری از امامین معصوم ما در اثر مسمویت های مختلف در این زمینه اشاره کرد.

و سؤال دیگری که این روزها برای حمله به ادیان مطرح می‌شود این است که چرا پیامبران (ص) و امامان (ع) نخبه به معنای کاشف و مخترع نبودند و کرونا ثابت کرد دنیا به نخبه نیاز دارد نه به مذهب!

باید از خودمان بپرسیم
آرامش بهتر است یا آسایش؟
یا اینگونه بپرسیم برای بشر بهتر زیستن در اولویت است یا راحت زیستن؟

فرهیختگان به عنوان کسانی که گاها ان ها را نخبگان علوم انسانی می‌نامند همیشه در طول تاریخ در تلاش بوده‌اند با ارائه نظریه‌ها، شیوه‌ها و راه رسم‌های متعدد بر اساس نیازمندی‌های فطری انسان، محیط اطراف و ایستادگی در برابر سنت‌ها و بدعت‌های اشتباه و آسیب‌های اجتماعی، انسان‌ها را به سمت بهتر زیستن برای آرامشی بیشتر هدایت نمایند و بسیاری از نخبگان در تلاش بوده‌اند انسان‌ها را با اختراعات، کشف‌ها و ابداعات خویش و استفاده از دیگر علوم همچون علوم پایه، به سمت راحت زیستن هدایت کنند.

یک نخبه بدون غلظت قابل قبولی از فضائل انسانی و عشق به هم نوع، به راحتی تمام توان خویش را در خدمت یک جانی، قاتل و قدرت‌طلب قرار خواهد داد و جان، مال و آرامش هر فرهیخته و حتی نخبه‌ای را به راحتی سلب کند اما یک فرهیخته هیچ‌گاه به خود اجازه ضایع کردن حقوق ضعیف‌ترین انسان‌ها و حتی نخبگان یک جامعه را نخواهد داد و در بزنگاه‌های تاریخی برای رهایی از ظلم، تبعیض و بی‌عدالتی و باتلاق فساد و بی‌بندباری‌ها، ابتدا فرهیختگان یک جامعه هستند که راه را از چاه برای برگرداندن ارامش و سپس اسایش نشان خواهند داد و سپس برخی نخبگان به یاری آن‌ها خواهند شتافت و برخی نخبگان در مقابل آن‌ها قرار خواهند گرفت.

قطعاً برای خداوند متعال، بهتر زیستن و آرامش بشری در یک خانه خشتی بر راحت زیستن و آسایش بدون آرامش در یک قصر و کاخ در اولویت بود و به علت همین اولویت‌بندی، پیامبران را فرهیختگانی بی‌نظیر و بدون تکرار قرار داد تا برای بهتر زیستن بشر را یاری رسانند؛ نه نخبگانی که یا باید بزرگترین اختراعات و کشفیات بشر را آن زمان می‌داشتند که نظم حاکم بر جهان به هم می‌خورد و یا به دلیل نقص نسبی دانش بشری، روز به روز شاهد اختراع و کشف تاثیرگذارتری بودیم و جایگاه پیامبران هر روز تنزل پیدا می‌کرد.

با توجه به میزان تاثیرگذاری عملکرد و دستاوردها قطعاً شدت فرهیختگی نیز در انسان‌ها فرق خواهد داشت؛ با این تفاوت که نقص نسبی شامل فرهیختگی نمی‌شود و با بررسی زندگی انسان‌ها در گذشته، حال و آینده، می‌توان پیامبران و ائمه را فرهیخته‌ترین افراد در طول حیات بشر از آدم تا خاتم دانست که هیچ فرهیخته‌ای قادر به گرفتن جایگاه این عزیزان با گذر زمان نخواهد بود.

پس منتقدان این شرایط کرونایی مذهب که علم را بر تربیت در اولویت می‌دانند نباید فراموش کنند شاید کرونا همانند صدها مورد از سلاح‌های کشتارجمعی ساخته دست برخی نخبگانی باشد که جان من و امثال شما و میلیون‌ها انسان برایشان پشیزی ارزش نخواهد داشت.

و باید توجه کنیم در نبرد و رقابت دو شخص، گروه، جامعه و سرزمین با امکانات و منابع برابر، قطعاً پیروز میدان گروهی خواهد بود که به سلاح مذهب مسلح می‌باشند زیرا با وجود شرایط مساوی، به دلیل امید به امدادهای ماوراء طبیعی وغیبی قدرت انسان‌ها اصافه خواهد شد. بنابراین، باید یقین داشته باشیم با سلاح مذهب همسو با عقلانیت، علما، وحدت، همدلی و نوع‌دوستی و باور به امدادهای غیبی در کنار یکدیگر می‌توان تیغ را بر گلوی کرونا گذاشت و ان را شکست داد.

و همانگونه که در یک جنگل در زمان قحطی، تنها چشمه‌هایی که از اعماق زمین حیات خودرا گرفته‌اند آخرین اُمید برای ادامه حیات خواهند بود و چشمه‌های سطحی به سرعت خشک شدن را تجربه خواهند کرد.

نباید فراموش کنیم هر مذهبی به خودی خود مقدس نیست همانگونه که شهید چمران (ره) اعتقاد داشت هر انقلابی و حتی هر شهادتی به خودی خود بدون توجه به ارزش‌های انسانی و الهی مقدس نیست و ادیان اصیل الهی به دلیل اینکه از ذات مقدس پروردگار و فطرت انسان سرچشمه می‌گیرند، در قحطسالی‌های اخلاقی و انسانی پیش روی آرامش بشری، قطعاً تنها راه رفع تشنگی بشر و حرکت به سمت آرامش خواهند بود.