هشدار آیت الله حسینی قزوینی نسبت به اهانت به مقام مرجعیت دینی

به گزارش ردنا (ادیان نیوز)، آیت الله سیدمحمد حسینی قزوینی امروز چهارشنبه ۳۰مهرماه۱۳۹۹، در جلسه درس اخلاق خود که به صورت مجازی و برای طلاب و روحانیون حوزه علمیه باقرالعلوم(ع) تهران برگزار شد، اظهار داشت: اساسی ترین مسئله در باب اخلاق اسلامی و دینی این است که تلاش کنیم هر نوع معصیت و گناه را از زندگی مان دور کنیم.

این استاد خارج فقه حوزه علمیه افزود: مادامی که اعضا و جوارح ما، آلوده به گناه و حتی مکروهات و مباح است، اگر بخواهیم مسیر الی الله را طی کنیم و به بالاترین قله عبودیت برسیم، این اتفاق نخواهد افتاد.

آیت الله حسینی قزوینی، با اشاره به شعر معروف سعدی که می گوید «رسد آدمی به جایی که به جز خدا نبیند، بنگر که تا چه حد است، مقام آدمیت»، و با بیان این که مقام آدمیت مقامی است که خداوند برای بشر معین فرموده و در عین حال همه موجودات و حتی ملائکه مقرب الهی، از رسیدن به این مقام والا، عاجز هستند، گفت: توصیه تمام اولیا الهی و عرفا بزرگ، به شاگردان شان و طالبان حق این بوده که برای رسیدن به مقام بالاترین درجه آدمیت، باید در مرحله اول تلاش کنیم گناهی از ما سر نزند؛ و تلاش کنیم در خانه، اخلاق مان با خانواده خوب باشد و از زحمات اعضای خانواده همواره تشکر کنیم، چرا که در روایتی داریم که اگر با خانواده و به ویژه همسر بداخلاقی شد، تا ۲۰ سال عبادت به درگاه خدا پاک می شود.

رئیس شبکه جهانی ولیعصر(عج) خطاب به روحانیون و طلاب حاضر در جلسه گفت: این که ما همواره برای تبلیغ دین و آموزه های دینی تلاش کنیم و برای دیگران توصیه داشته باشیم بسیار ارزشمند است، اما در عین حال باید همواره مراقب باشیم و ببینیم خودمان تا چه اندازه به این توصیه ها عمل می کنیم و مثلا در محیط خانواده چقدر با خانواده مهربان هستیم و به آن توصیه های اخلاقی عمل می کنیم.

آیت الله حسینی قزوینی در ادامه سخنان خود با بیان این که روزی لایحتسب که در برخی آیات قرآن به آن اشاره شده، فقط مال و اموال نیست بلکه نماز با حضور قلب، توفیق گناه نکردن و داشتن تقوا، خوش خلقی با خلق خدا و خانواده و … هم روزی است، گفت: در سوره طلاق آیه دو و سوم، تقوا را با خروج از گرفتاری ها و روزی لایحتسب، لازم و ملزوم می داند؛ از طرف دیگر در سوره طه، آیه ۱۲۴ تا ۱۲۶ عکس این موضوع را دارد و می فرماید، آن کسانی که به یاد من خدا نیستند و از یاد من اعراض می کنند، در دنیا به او گرفتاری می دهیم و دنیای با این وسعت را برای او تنگ و روزی اش را سخت، و موقعیت و معنویت را برای او محدود می کنیم؛ این آدم در آخرت هم وضع خوبی ندارد. مثلا در قیامت می پرسد خدایا چرا مرا در آخرت نابینا محشور کردی؟ که پاسخ می آید که این نتیجه اعمال شما در دنیا میباشد.

وی افزود: در سوره اعراب آیه ۹۶ هم تأکید شده که اگر مردم جامعه ایمان بیاورند و تقوا پیشه کنند، ما برکات آسمان و زمین را بر آنان نازل می کنیم؛ در سوره رعد آیه ۱۱ نیز آمده است که اگر چنانچه خدا نعمتی به جامعه ای داد، مادامی که آن جامعه یاد خدا را فراموش نکرد و تقوا را کنار نگذاشت، این نعمت ها هست، اما ا گر این جامعه آمد به جای اطاعت، گناه را جایگزین کرد، خدای تعالی هم نعمت های خود را از دست ما می گیرد.

آیت الله حسینی قزوینی با اشاره به آیه معروف قرآن که می فرماید «الابذکرالله تطمئن القلوب» خاطرنشان کرد: اگر بنده خداوند، حتی دنبال راحتی دنیا هم باشد، باید بداند که این نوع راحتی هم، نه در سایه مقام و مال دنیا بلکه در سایه اطاعت از خداوند است؛ ببینیم آن ها که مال و منان دارند گرفتار هستند؛ با این توضیح که یعنی حتی در خواب هم درگیر مسائل دنیای خود هستند و شاید یک شب خواب با آرامش ندارند اما از آن طرف می بینیم همان آقایی که ما وقتی در خواب هستیم کوچه ها را بعنوان رفتگر و پاکبان تمیز می کند، اما وقتی می خوابد آسوده و با آرامش می خوابد؛ و حقیقتا بهترین آرامش دنیا در گرو بندگی خداست.

این استاد عالی حوزه با بیان این که قرآن کریم تأکید می کند که خداوند بسیاری از گناهان بندگان را نادیده می گیرد و اگر بنا بود بندگان را بخاطر گناهان شان مؤاخذه می کرد، طبق آیات پایانی سوره یس، هیچ بنده ای در روی زمین باقی نمی ماند، گفت: مرحوم مجلسی در کتاب بحارالانوار در روایتی یادآوری می کند که ما نباید به کوچکی برخی از گناهان خود نگاه کنیم بلکه باید دید با این گناه معصیت خدایی با عظمت را میکنیم و عظمت او را در نظر بگیریم.

آیت الله حسینی قزوینی در ادامه سخنان خود با بیان این که طلب عفو و بخشش و استغفار به درگاه خداوند، باعث فرود آمدن بارش رحمت الهی در زندگی ما انسان ها خواهد شد، گفت: طبق روایتی که از امام حسین(ع) نقل شده، شخصی خدمت امیرالمؤمنین امام علی(ع) رسید و از سختی اوضاع مالی خود و خانواده اش گلایه کرد و در نتیجه امام علی(ع) هم دعای خاصی که استغفار به درگاه الهی بود را در کاغذی نوشته و به او دادند و توصیه کردند که هرشب این دعا را با حالت گریه یا تباکی بخوان که پس از چندی این فرد خودش خدمت امام رسید و عرض کرد تمام مشکلاتم حل شده است؛ این دعای خاص استغفار در برخی از کتب شیعی وجود دارد و در سایت اینترنتی مؤسسه تحقیقاتی حضرت ولیعصر(عج) هم با عنوان دعای استغفار بارگذاری شده تا علاقمندان از آن استفاده کرده و از برکات معنوی آن بهره مند شوند.

تولیت حوزه علمیه باقرالعلوم(ع) افزود: در فرازی از این دعای استغفار آمده است که خدایا استغفار می کنم از هر گناهی که او را کوچک شمردم یا بزرگ شمردم؛ و خدایا از هر نعمتی که به من دادی با آن نعمت تو را معصیت کردم استغفار می کنم؛ که این جملات واقعا مفاهیم پرمغز و پر محتوایی است.

آیت الله حسینی قزوینی با بیان این که باید همواره نعمات خوب خدا را شکرگذار باشیم، گفت: در کنار تمام نعمات و الطاف خداوندی، نعمت اعتقاد به ولایت اهل بیت(ع) از مهمترین نعمت هاست که خداوند در میان میلیاردها انسان دنیا، این نعمت را به ما ارزانی کرده است.

وی در ادامه صحبت های خود، با بیان این که ما گاهی از مشکلات زندگی می نالیم اما به این فکر نمی کنیم، چرا این مشکلات ایجاد شده است، گفت: در روایات داریم که گاهی برای انسان رزق و روزی خاصی مقرر شده است اما همین فرد، گناهانی می کند که این گناه مثل یک سد در مقابل این روزی که برای او تعیین شده عمل می کند و در نتیجه این روزی به شخص دیگری می رسد.

آیت الله حسینی قزوینی با بیان این که بالاترین مقام برای یک انسان، کسب معرفت الهی و دانستن این نکته است که فضل خدا حد و حصری ندارد، اظهار داشت: در کتاب بحارالانوار، مرحوم کلینی، حدیث و روایتی را نقل می کند که گاهی عبد و بنده، از خدای عالم حاجت می خواهد، و این حاجت هم قبول می شود و خدای عالم هم به ملائکه می گوید حاجت این بنده من را بدهید؛ حالا ممکن است این رسیدن حاجت امروز یا یکسال بعد باشد، چون خدای عالم حکیم است و می داند بهترین زمان رسیدن حاجت چه زمانی باشد اما اجابت آن دعا قطعی است، اما در فاصله قبول شدن این دعای بنده از سوی خدا تا زمانی که مقرر شده تا این نعمت به بنده برسد، گاهی بنده گناهی مرتکب می شود که در نتیجه خداوند به ملائکه می گوید حاجت اجابت شده را به این بنده ندهید چرا که او با این گناه، مستوجب محرومیت از این نعمت خاص من شده است.

وی افزود: اگر ما بررسی کنیم می بینیم که برخی از ما متأسفانه گاهی در طول روزهایی که سپری می کنیم، گناهانی می کنیم و البته این گناهان را هم مثل غیبت کردن توجیه می کنیم که این نظر من است و غیبت نیست؛ اگر مردم عادی غیبت کنند ممکن است غیبت آشنایان خود را کنند و ما طلاب هم اگر غیبت کنیم ممکن است غیبت اساتید و یا مراجع را کنیم در حالی که ما بعنوان مبلغان دینی، باید بیشتر مراقب باشیم و بدانیم غیبت بدترین گناهان است و از آن بالاتر غیبت مرجعیت که ممکن است با اهانت همراه باشد، اثرات بدی در زندگی ما دارد و به فرموده امام خمینی(ره) “اهانت به مرجعیت، نعمت ولایت را از ما قطع می کند”.

آیت الله حسینی قزوینی با بیان این که هر انسانی به ویژه یک روحانی و طلبه، وظیفه دارد با رذیلت زشت غیبت، مقابله کند، گفت: اگر ما به جلسه ای می رویم که غیبت در آن انجام می شود باید جلوی آن را بگیریم و اگر نمی توانیم باید آن جلسه را ترک کنیم چرا که اگر این کار را نکنیم، با غیبت کننده همراه هستیم و در روایات هم داریم که غیبت اثرات وضعی بسیار بدی در زندگی انسان دارد و موجب می شود تا چهل شب و روز، دعاهایش به درگاه خدا، به استجابت نرسد.

به گزارش روابط عمومی مؤسسه تحقیقاتی حضرت ولیعصر(عج)، این استاد اخلاق حوزه های علمیه در فراز پایانی سخنان خود در خصوص شیوه های دعا به درگاه الهی هم گفت: طبق سفارشات معصومین(ع) دعای ما به درگاه خداوند باید مثل التماس کردن و سمج بودن کودک نسبت به پدر و مادر باشد.