فقیه لشکرشکن
پژوهشگر حوزوی در یادداشتی بیان کرد: حرکت علمی، عقیدتی و فرهنگی را که احتیاج به گروهی بزرگ از فضلای حوزه داشت تا به سرانجام برسد، آیت‌الله شهید سیدمحمدباقر صدر(ره) به تنهایی انجام داد و یک تنه به لشکرشکنی دشمنانی رفت که برای نابودی اسلام کمر همت بسته بودند.
به گزارش ادیان نیوز حجت‌الاسلام امین بهرامی، پژوهشگر و نویسنده حوزوی در یادداشتی به مناسبت سالروز شهادت شهید صدر تأکید کرد: حرکت علمی، عقیدتی و فرهنگی را که احتیاج به گروهی بزرگ از فضلای حوزه داشت تا به سرانجام برسد آیت‌الله شهید سیدمحمدباقر صدر(ره) به تنهایی انجام داد و یک تنه به لشکرشکنی دشمنانی رفت که برای نابودی اسلام کمر همت بسته بودند.
متن یادداشت وی به شرح زیر است:
علمای بزرگوار شیعه با درس‌گیری از مکتب قرآن و خاندان عترت(علیهم السلام) به زیبایی آموختند تا همچون پیشوایان معصوم خود جان خویش را فدای آئینی نمایند که ضامن سعادت دنیا و آخرت انسانها است. چه بسیار فقهایی که در دوران اهل بیت عصمت و طهارت(صلوات الله علیهم اجمعین) توسط بنی‌امیه و بنی‌عباس به شهادت رسیدند و چه فراوان بوده و هستند سفّاکانی که در عصر غیبت کبرای حضرت ولی عصر(عجل الله تعالی فرجه الشریف) عالمان کم نظیری را به شهادت رساندند تا جامعه رنگ بیداری و آزادی را به خود نبیند، اما نتوانسته و نخواهند توانست راه روشن رجال استکبارستیز دین را بی‌رهرو نگه دارند.
از جمله فقهایی که از نوابغ دوران ما بود، علامه ذوالفنون، مرد محراب، اندیشه و مجاهدت، متفکر شهید حضرت آیت‌الله العظمی سیدمحمدباقرصدر(اعلی الله مقامه الشریف) است. او شخصیتی است که در فقه همچون زراره، در صداقت و پاکی همچون سلمان فارسی، در عبادت و مناجات همچون کمیل، در بصیرت مانند عمار و در شجاعت و بی باکی بسان مالک اشتر بود. مراجع معظم تقلید و علمای بزرگوار شیعه، هر کدام به سهم خویش دارای آثار علمی، معنوی، اجتماعی، فرهنگی و یا سیاسی به جامعه اسلامی بوده‌اند اما نبوغ کم مانند و گوناگونی که شهید آیت الله العظمی سیدمحمدباقر صدر(نور الله مرقده) داشتند، ایشان را از سایر علمای عصر خویش متمایز کرده بود و نبوغ آن فقیه وارسته باعث شد آن عالم بابصیرت آثاری را از خود به جای گذارد که سال‌ها پس از شهادت مظلومانه‌اش باهمان طراوت دوران حیات طیبه‌اش مورد استفاده اندیشمندان دنیای کنونی قرار گیرد.
آن عالم کم‌نظیر و دوراندیش ابتدا اولویت جامعه دینی و شبیخون دشمنان دین، به کیان شریعت را در کنار یکدیگر می‌سنجید، سپس دست به قلم می‌شد و به جنگ با عقیده‌های خرافی خناسان زمان رفته و از عظمت اسلام و ایدئولوژی دینی دفاع می‌کرد. از همین منظر است وقتی متوجه نظریات بی‌پایه و اساس مارکسیسم‌ها پیرامون اقتصاد شد، به تألیف کتاب گرانسنگ(اقتصادنا) پرداخت و در این اثرکم نظیر، ابتدا به معرفی مارکسیسم و نظریات آنان پرداخت، سپس مکتب اقتصادی اسلام را ارائه داد.
مؤلف بزرگوار در این کتاب به بیان مبانی اقتصاد اسلامی و تفاوت آن با دیگر مکاتب بزرگ اقتصادی دنیا پرداخته است. آن متفکر شهید، زمانی که مشاهده می‌کند بزرگان مارکسیسم و نظام‌های فکری در حال بیان دیدگاهشان هستند، سلاحِ قلم را در دست می‌گیرد و به تألیف کتاب کم نظیر(فلسفتنا) می‌پردازد. مؤلف محترم در مقدمه این اثر که با انگیزه ارائه دیدگاه اسلام در برابر سایر نظام‌های فکری ـ فلسفی به ویژه مارکسیسم به رشته تحریر درآمده است، ضمن بررسی مکاتب مختلف فکری و اجتماعی و نقد آنها، به قابلیت‌های مکتب فکری دین مبین اسلام پرداخته است، ضرورت استفاده مسلمانان از این قابلیت‌ها را برای جبران عقب ماندگی‌های ناشی از انفعال در برابر بیگانگان و نیز پاسخگویی به مسائل مهم بشریت و ارائه نظام شایسته را مورد تأکیدقرار داده است.
حرکت علمی، عقیدتی و فرهنگی را که احتیاج به گروهی بزرگ از فضلای حوزه داشت تا به سرانجام برسد آیت‌الله شهید سیدمحمدباقر صدر(ره) به تنهایی انجام داد و یک تنه به لشکرشکنی دشمنانی رفت که برای نابودی اسلام کمر همت بسته بودند. توکل عجیب ایشان به خدا، نبوغ کم‌مانند او، ژرف‌اندیشی، زمان‌شناسی، شناخت صحیح از دشمن و ذالفنون بودن آن شهید سعید باعث شد که آن عالم ربانی محصور به علوم متداول در حوزه سنتی نجف نباشد و هرآنچه را که نیازمند متفکران سایر علوم است می‌توان در آثار آن فقیه نواندیش جستجو کرد.
آثار قلمی آن فقیه بزرگوار محدود به دو اثر یادشده نمی‌گردد، ۲۲ تألیف در زمینه قرآن، تاریخ، عقاید اسلامی، فقه، اصول، اقتصاد، مهدویت و غیره، باقیات صالحاتی است که می‌توان با مراجعه این آثار به عظمت علمی آن اسلام‌شناس حقیقی پی برد و درهم آمیختگی سنت و تجدد را در آن کتب ذی‌قیمت مشاهده نمود. ذو ابعاد بودن شخصیت والای آیت الله العظمی شهید سیدمحمدباقر صدر(رضوان الله علیه) به مباحث علمی، فکری و فرهنگی خاتمه نمی‌یابد. آن فقیه سیاست‌شناس وقتی که مظالم دیکتاتور دورانش، صدام حسین(لعنه الله علیه) و حزب بعث نسبت به علما، مردم مظلوم و آزادیخواهان عراق را مشاهده می‌کند،(حزب الدعوه) را پایه‌گذاری می‌کند و در همین دوران بود که حمایت قاطع و همه جانبه را از امام راحل(قدس الله نفسه الزکیه) و انقلاب اسلامی ایران اعلام داشت و این جانبداری برای او بسیار سخت تمام می‌شود، اما آن سیدمظلوم سینه خود را برای نیزه‌های صدام و صدامیان آماده کرده بود و چنان قاطعانه عضویت در حزب بعث را تحریم نمود که رئیس جمهور عراق و بعثیون را در گردابی سخت فرو برد.
پیروزی انقلاب اسلامی ایران به رهبری قائد عظیم‌الشأن، احیاگر اسلام انقلابی، بنیانگذار جمهوری اسلامی، حضرت آیت‌الله العظمی امام خمینی(قدّس سرّه الشریف)باعث گردید آیت الله العظمی شهید سیدمحمدباقر صدر(علیه الرحمه) به بیداری مسلمانان در عراق نیز امیدوار گردد و نسخه بدل انقلاب اسلامی ایران در آن کشور نیز صورت پذیرد، اما این آرزوی فقیه سعید ناکام ماند و انتفاضه مردم عراق توسط صدام خائن سرکوب شد و آن عالم عالم مجاهد نیز دستگیر و پس از صبر و مقاومت در برابر شکنجه‌های قرون وسطایی حزب بعث به دستور مستقیم صدام به بنا به قولی با حضور مستقیم آن دیکتاتور خون‌آشام بطور فجیع به شعادت رسید. بی شک درس‌های عمیق انسان‌پروری شهید صدر(نور الله مضجعه) با شهادت او خاتمه نیافته و نمی‌یابد و ایشان به عنوان اسوه‌ای نمونه و ممتاز برای طلاب و فضلای حوزه‌های علمیه شیعی خصوصا در کشور عراق، همچون چراغ مه‌شکنی است که باید روحانیّت با همان ایمان، بینش، قلم نو، ژرف‌نگری و دشمن‌شناسی که آیت الله شهید صدر(ره) داشت در آن مسیر حرکت جدی کنند.
۱۹ فروردین سالروز شهادت این عالم ربانی و همشیره مکرمه و مظلومه‌اش سیده بنت‌الهدی صدر(رحمه الله علیها) است که از معلمین دانش، اخلاق و مفاخر علم و ادب بود. شیر زن ناشناخته‌ای که هنوز عالم اسلام از عظمت علمی و معنوی و خدمات اجتماعیش به جامعه دینی بی خبراست. او بانویی است که در ماجرای دستگیری برادر بزرگوارش، زینب‌وار وارد حرم امیرالمؤمنین حضرت علی بن ابی طالب(صلوات الله علیه) و در بازار نجف خطبه‌های غرّایی در مذمت صدام دیو صفت و حزب نامبارک بعث ایراد کرد و به مبارزه علیه جلّادان دورانش پرداخت و سر انجام زبان او بسان شمشیر بُران و دو دَم بود که یک طرف آن سر طاغوت دورانش را برید و طرف دیگر آن سر ناطقش را بر باد داد. چه زندگی بابرکت و چه شهادت زیبایی.
امین بهرامی(شریعت شوشتری)