یادروز پنجمین سالگرد درگذشت موبد غیبی؛ پژوهشگر گات‌ها

ردنا (ادیان نیوز) – موبد غیبی، شاعر، استاد و پژوهشگر گات‌ها و فرهنگ و زبان‌های ایران‌باستان و از بنیان‌گذاران موزه‌ی مردم‌شناسی زرتشتیان کرمان بود. زندگی ایشان الگو و نمونه بسیار نیکی برای جوانان هازمان زرتشتی است که به بهانه‌ی سالگرد درگذشت این بهشتی روان،شایسته دیدم تا گوشه‌ای از خصوصیات رفتاری و زندگی گوهربار ایشان را به قلم آورم، باشد که از دینداری و کردارنیکشان بیاموزیم….

ایشان در یک خانواده‌ی اصیل کرمانی، در مهرماه۱۳۴۰ چشم به جهان گشود. پس از کسب دیپلم و همزمان با آغاز پدافند سپند (دفاع مقدس) به‌شوند عشق بسیار زیادی که به میهن داشت رهسپار جبهه‌های جنگ شد و به مدت ۳ سال دربرابر ظلم و تجاوز بیگانگان ایستادگی کرد و در این راه آسیب‌های جسمی را هم متحمل شد، پس از دوره‌ی رزمندگی دانشجو کارشناسی مهندسی کشاورزی کرمان و سپس کارشناسی ارشد دانشگاه اصفهان و کارشناسی ارشد زبان‌های باستانی دانشگاه شیراز شد. روانشاد، هموند هیات‌علمی مرکز تحقیقات کشاورزی و مرکز تحقیقات اسلامی دانشگاه باهنر کرمان بود.

موبد غیبی فردی بسیار میهن‌پرست و عاشق دیار خود بود و سالیان بسیاری از زندگانی خود را در آتشکده و انجمن زرتشتیان کرمان صرف خدمت به بهدینان کرده بود. از ایشان ده‌ها مقاله با عنوان فرهنگ ایران باستان و دین زرتشتی در روزنامه‌های کرمان چاپ شده و در دانشگاه‌ها و موسسات علمی کشور نیز به سخنرانی‌های گوناگونی در همین زمینه پرداخته بود که «عرفان»، «اخلاق زیستی»، «ریشه‌های فرهنگی وقف» و «جایگاه زن در ایران باستان» تنها بخشی از مقالات و نوشته‌های این دانشمند کرمانی‌است. ایشان فردی علم پرور و استادی بسیار دلسوز بود که همواره دیگران را به کسب دانش و جستجو و پژوهش تشویق می‌کرد. از دیگر فعالیت‌های ایشان می‌توان به برگزاری کلاس‌های گات‌هاشناسی و شاهنامه‌پژوهی اشاره کرد.

در یاری رساندن به نیازمندان بسیار می‌کوشید و همواره براساس اندیشه اشوزرتشت خوشبختی خود را در خوشبختی دیگران می‌دید و درپی انجمن صلح جهانی و نیکی به همه انسان‌ها، فارغ از نژاد و مذهب بود و در هیچ کجا و هیچ زمانی از کمک به نیازمندان دریغ نمی‌کرد. موبد تلاش زیادی را برای حفظ آثار باستانی کرمان و خانه‌های قدیمی دیار خویش می‌کرد. برای نمونه، می‌توان به تلاش‌های فراوان ایشان برای مرمت نیایشگاه شاه ورهرام ایزد کرمان اشاره کرد.

ازجمله خصوصیات رفتاری موبد غیبی فرهیخته مرد، می‌توان به میه‌پرستی بسیارش، خودساختگی، ظلم‌ستیزی و عدالت‌طلبی، دانش‌‌پروری و علاقه‌ی زیاد ایشان به علم و فرهنگ نیاکانی، عمل‌گرایی و هوش بسیار بالا (رتبه تک رقمی کنکور ارشد) و دستگیری از نیازمندان اشاره کرد (در درازای زندگانیشان بارها برای کودکان افغان و افراد بی‌پناه، به‌دور از تبعیض نژاد و مذهب یا جنسیت، گلریزان گرفت).

آن روانشاد شخصیتی بسیار مهربان و دلسوز و آرام داشت و زندگی برپایه‌ی آموزه‌های دینی در رفتار ایشان مشهود بوده است. وی همواره درپی اثرگذاری بر افراد هازمان از راه علم و دانش پیوسته می‌کوشید و باهدف پاسداری از دین و فرهنگ مزدیسنی و آگاهی دادن به دیگران، در سال‌های جوانی به لباس مقدس موبدی درآمد. ایشان تا واپسین لحظات زندگانی حتا در بدترین حالت جسمی که در بیمارستان بستری بود، پاسخگوی دانشجویان خود بود و از کمک به آنها دریغ نمی‌کرد. وی سال‌ها با بیماری سرطان مبارزه کرد، سرانجام در بامداد ۳۰ خوردادماه ۱۳۹۵ خورشیدی برابر با وهمن امشاسپند و تیرماه گاهشمار زرتشتی، آتش وجود این بهشتی‌روان خاموش و چشم از جهان فروبست.

موبد غیبی وصیت کردند که پیکرشان را در راستای خدمت در زمینه‌ی علمی به دانشگاه علوم پزشکی کرمان اهدا کنند تا پس از درگذشت نیز برای میهن خویش سودمند باشد.

باشد که همه‌ی ما چنین افراد بزرگواری را سرمشق زندگی خویش قرار داده و در راه دین پاک نیاکان‌مان کوشا باشیم.