جنون تباهی | گفتاری از آیت الله جوادی آملی

به گزارش ردنا (ادیان نیوز)، آیت الله العظمی جوادی آملی درگفتاری با عنوان «جنون تباهی» در تفسیر سوره مبارکه بقره جلسه ۷۱ این گونه بیان داشته اند:

این را در جوامع روایی ملاحظه می ‌فرمایید که رسول خدا (صلیٰ الله علیه و آله و سلّم) داشت عبور می ‌کرد، دید اطراف انسانی را عده‌ ای گرفته ‌اند، فرمود چه خبر است، عرض کردند مجنونی است، دورش جمع شده ‌اند. فرمود نگویید مجنون، بگویید «مریض»، یک مریض حالش به هم خورده، دور او جمع شده‌ اند، فرمود: آن که اهل دنیاست و اهل خدا نیست، او مجنون است، آن که خدا را رها کرده و به دنبال بیگانه می ‌رود، او دیوانه است.

خب، اگر عقل یعنی «مَا عُبِدَ بِهِ الرَّحْمَنُ»، نتیجه ‌اش این است که «ما لا یعبد به الرحمن فلیس بعقل» عکس نقیضش این است. به زبان صاحبِ آفرینش عقل به ما این ‌چنین گفته شد که عقل یعنی «مَا عُبِدَ بِهِ الرَّحْمَنُ» _ این را معصومین فرمودند اما معصومین از زبان کسی سخن می ‌گویند که عقل را در عالم خلق کرد _ آن که عقل را خلق کرد، آن را این ‌چنین معرفی کرد که «مَا عُبِدَ بِهِ الرَّحْمَنُ»، خب این، عکس نقیضش این است که «ما لا یعبد به الرحمن فلیس بعقل».

چنین انسانی می ‌شود دیوانه و قیامت که روز ظهور حق است، این جنون ظهور می ‌کند. خیلی ها در قیامت، دیوانه محشور می‌ شوند؛ حالا درباره خصوص ربا خوار به عنوان نمونه ذکرشده است، اما این مخصوص رباخوار که نیست، البته درباره او یقینی است اما خبّ عدّه دیگری هم ممکن است دیوانه ‌وار محشور شوند منتها جنونی که آنجاست، به نحوی است که انسان می ‌فهمد که دیوانه است و عذاب الیم دامنگیر او می ‌شود.

در دنیا مجنون، معذّب نیست، آشنایانِ او رنج می ‌برند که این دیوانه شد وگرنه مجنون چه رنجی دارد؟! آن که باید درک کند یعنی آن نیروی ادراک کننده در اختیار مجنون نیست، لذا چون نمی داند دیوانه است رنج نمی ‌برد، البته آشنایان او رنج می ‌برند که این مجنون است؛ ولی دیوانه های عالم قیامت می ‌فهمند که دیوانه ‌اند، لذا گرفتار خِزی و هوان می‌ شوند.