چکیده :
پس از رنسانس، حس دینگریزی رو به فزونی گذاشت و چهره دین و معنویت به خاموشی گرایید. این مسأله به بنبستهای شدید روحی و اخلاقی انجامید؛ اما دنیای غرب در بازگشت دوباره به معنویت نیز دچار اشتباه شد. اینبار به معنویتی روی آورد که خالی از ذات باریتعالی بود. آنان بهدنبال معنویتی بودند که با تفکرات سکولاریستی حاکم بر دنیای غرب، قابل جمع باشد. از این منظر، معنویتِ موجود در ادیان الاهی به کارشان نیامد؛ اما تفکرات عرفان شرقی بهویژه آیین بودیسم و تکنیکهایی نظیر یوگا و مدیتیشن به سرعت در غرب گسترش یافت.
جامعه غرب آنچه را نیاز داشت، از این آیینها انتخاب کرد، با شیوههای مختلف درآمیخت و سپس ارائه داد؛ اگرچه در این بین آب از سراب نشناخت.
این نوشتار بر آن است تا آیین اکنکار را که از جمله عرفانهای معنویتگرای امروزی است، بررسی کند.
کلید واژه : عرفان سکولار، مبانی اکنکار، تناسخ، نظام خدایان، جهانهای اک، اساتید اک.