تحقق ایمان کامل در گرو عمل به قرآن و سیره اهل‌ بیت (ع) است

به گزارش ردنا (ادیان نیوز)، حجت‌الاسلام‌ والمسلمین حسین انصاریان، شب گذشته در محفل معارفی حرم مطهر حضرت معصومه (س) در شبستان امام خمینی(ره)، در ادامه تبیین هفت حقیقتی که ایمان را کامل و درب‌های بهشت را به روی انسان باز می‌کند، اظهار داشت: انسان در دنیا و آخرت نیازمند ایمانی است که پروردگار مهربان عالم آن ایمان را بپذیرند، ایمانی که خداوند قبول می‌کند، ایمانی است که از قران کریم و روایات اهل‌بیت علیهم‌السلام اخذ گردد.

وی با تأکید بر این‌که هیچ مکتبی در کره زمین نه می‌تواند ایمان و شرایط ایمان را برای انسان بیان کند و نه می‌تواند ایمان انسان را کامل سازد، اظهار داشت: تحقق ایمان کامل درگرو عمل به قرآن و سیره اهل‌بیت علیهم‌السلام است.

وی به مراحل ایمان قلبی و عملی از منظر آیات الهی اشاره نمود و ابراز داشت: ایمان قلبی باوری است که به‌صورت عمل تجلی یابد، ایمان آن‌قدر باید قوی و پرقدرت باشد که خودش را به‌صورت انجام واجبات و ترک محرمات و پایبندی به اخلاق الهی نشان دهد. تمام عمل‌های صالح و اخلاق حسنه انعکاس ایمان باطن در ظاهر وجود انسان است.

وی ضمن اشاره به روایتی از کتاب شریف اصول کافی؛ بابیان این‌که ایمان سه مرحله کامل، ناقص و زائد دارد، اظهار داشت: امام علیه‌السلام در این روایات برای توضیح ایمان، از اعمال بهره می‌گیرند؛ کسی که در حد طاقت خود واجبات را انجام، محرمات را ترک و اخلاق حسنه دارد، ایمانش کامل است و هر معتقد به خدایی که نماز نمی‌خواند، روزه نمی‌گیرد یا حقوق مالی را رعایت نمی‌کند و… نشان‌دهنده نقصان ایمانش است.

آقای انصاریان با بیان این‌که ایمان ناقص که قدرت ندارد تا دارنده را در گردونه عمل به واجبات و ترک محرمات قرار دهد؛ قابل‌قبول نبوده، نزد پروردگار عالم پذیرفته نیست، اظهار داشت: ایمانی که باعقل، علم و دیدن استاد الهی تقویت و چهره خودش را در عمل صالح نشان دهد، پذیرفته پروردگار مهربان عالم است.

وی تصریح کرد: ایمانی که در باطن اسیر بوده، ظهور در عمل نداشته باشد، از ارزش چندانی برخوردار نیست؛ چراکه در ترازی قیامت وزنی ندارد و در دنیا نیز صاحبش را گناه، ظلم، تجاوز، خیانت و جنایت حفظ نمی‌کند.

وی نحوه برپاداشتن نماز، روزه، رعایت حقوق دیگران، اخلاق حسنه و… را تجلی ایمان درون فرد دانست و خاطرنشان ساخت: ایمان کامل ایمانی است که از خودش چهره عملی نشان می‌دهد.

وی در تبیین ایمان زائد در روایت امام صادق علیه‌السلام، با تأکید بر این‌که اضافه ایمان، به ایمان اصلی قدرت وصف‌ناپذیری اعطا می‌کند، خاطرنشان ساخت: امام صادق علیه‌السلام در رابطه باایمان اضافی، به آیه سوره مبارکه کهف استناد نموده‌اند؛ که اصحاب کهف بامطالعه و به کار گرفتن عقل و اندیشه خدا را یافتند و مکتب بت‌پرستی و شرک را از زندگی حذف نموده، گناهان را ترک و به عمل صالح روی آوردند؛ پروردگار عالم به ایشان هدیه داده می‌فرمایند، «إِنَّهُمْ فِتْیَهٌ آمَنُوا بِرَبِّهِمْ وَزِدْنَاهُمْ هُدًى»، یعنی ارزش ایمان را ارتقاء و وزن بیشتری به ایمان ایشان دادم.

وی در ادامه تشریح روایت پیامبر اعظم صلی‌الله علیه و آله و بیان هفت حقیقت سعادت‌بخش انسان، با تأکید بر این‌که وقتی ایمان کامل شود، خداوند متعال یاری‌رسان بوده، ارزش ایمان را بیشتر می‌کند، خاطرنشان ساخت: نخستین حقیقتی که ایمان را تکمیل می‌کند، این است که انسان وضوی کامل بگیرد؛ خداوند متعال درآیات قرآن کریم به‌خوبی شکل وضوی صحیح را تبیین نموده‌اند.

وی ضمن تبیین آثار اعمال انسان چون نماز، روزه، خمس و زکات و… با تأکید بر این‌که هیچ‌یک از احکام الهی طاقت‌فرسا نیست، خاطرنشان ساخت: ذات اقدس الهی در فرازهایی از آیه ۱۸۵ سوره بقره می‌فرمایند؛ «…یُرِیدُ اللَّهُ بِکُمُ الْیُسْرَ وَلَا یُرِیدُ بِکُمُ الْعُسْرَ…»؛ خداوند برای انسان حکم را آسان خواسته و تکلیف را مشکل نگرفته است.

وی با تأکید بر این‌که احکام الهی، پاک‌کننده روح و نفس آدمی است، خاطرنشان ساخت: احکام الهی آسان، راحت و قابل عمل بوده، طهارت همه‌جانبه را نصیب انسان ساخته، با عمل به احکام، نعمت الهی نسبت به انسان کامل می‌گردد.

وی در اشاره به نعمت‌های مادی و معنوی ذات اقدس الهی بابیان این‌که عمل به دین الهی نعمت مادی و معنوی خداوند متعال را کامل می‌سازد، خاطرنشان ساخت: عمل به دین تجلی شاکر بودن انسان نسبت به نعمات ذات اقدس الهی است.

آقای انصاریان نیت الهی داشتن و مباح بودن آب و پاک بودن آن از هر حرامی را از شروط نخستین ظهور و بروز وضوی صحیح و سالم توصیف نمود و ابراز داشت: بر اساس روایتی از امام صادق علیه‌السلام، انسان باید همچون آب زلال و روان و در میان خانواده و مردم اهل مدارا بوده، در دسترس‌ترین فرد در وادی حل مشکلات مؤمنین بوده، با علمش هدایت آفرین باشد.

وی با بیان این‌که وضو تعهدی بین عبد و رب است، خاطرنشان ساخت: در نخستین فراز وضو که شستن صورت است، وقتی آب وضو را می‌ریزیم به خداوند متعال تعهد می‌دهیم که چشممان را از نامحرمان، گوش را از شنیدن حرام و زبانمان را از گفتار حرام، پاک نگه می‌دارم.

وی افزود: در ادامه وضو وقتی آب را روی دستان خود می‌ریزیم تعهد می‌دهیم که این دستان را پاک و بدن نامحرم را لمس نکنم، امضای ظالمانه پای هیچ پرونده‌ای نزنم و رشوه نگیریم و..

وی با بیان این‌که با مسح سر در وضو، درون سر را از هرآن چه امر نارواست خالی می‌سازیم، اظهار داشت: مسح پا در وضو، تعهدی بر دوری انسان از قدم گذاشتن در مجالس حرام و قدم برداشتن در اماکن نورانیت آفرین است.