کرونا و تقویت مبانی دینی

به گزارش ردنا (ادیان نیوز)؛ علی‌رضا شاه فضل استاد معارف دانشگاه علوم پزشکی کاشان بیان کرد: این ویروس خطرناک در این مدت کوتاه مبارزه بی امانی را با بسیاری از حوزه های فعالیت های بشری از قبیل ورزش، گردشگری، سینما، اقتصاد، سیاست و امثال آن شروع کرده و حتی باعث شده تا بخش های بسیاری از فعالیت های مذهبی مانند نماز جماعت و حضور در اماکن متبرکه به تعطیلی کشیده شود.

در این میان عده زیادی از مردم به این نتیجه رسیده اند که برای شکست این ویروس، باید دست به دعا برداشت و از خداوند متعال طلب کمک نمود ولی در نقطه مقابل عده ای از کسانی که از هر فرصتی برای مبارزه با دین و جلوه ها و رفتارهای دینی مردم استفاده می‌کنند، تعطیلی مراکز دینی و عدم بهبود بیماران با دعا را بهانه کرده‌اند و به دین و نمادهای دینی می‌تازند.

سخن در این است که آیا تعطیلی مراکز دینی می تواند نوعی شکست در برابر کرونا باشد و آیا دعا کردن و بهبود نیافتن می‌تواند به معنای بی اثر بودن دعا باشد.

در پاسخ باید عرض کنیم که اولاً تعطیلی مراکز دینی به عنوان یکی از درخشان ترین جلوه های دینی جامعه اسلامی می‌باشد؛ به این معنا که در این واقعه، عقل گرایی مسلمانان تا آنجایی مورد توجه قرار می‌گیرد که بخش عمده ای از فعالیت های مستحب دینی خود را به واسطه نظر متخصصان و عقلای رشته بهداشت، تعطیل و اثبات می کنند که عقل و دین با هم در تضاد نیستند بلکه مکمل یکدیگر می باشند.

در این مورد نیز باید توجه نمود که خداوند حتی دعای پیامبرانش را گاهی اوقات با سال‌ها تاخیر اجابت می کند و حتی گاهی دعاهای پیامبران نیز به دلایلی مستجاب نمی شود یا اینکه به گونه ای دیگر اجابت می گردد. مانند اینکه در آیه ۸۰ سوره مبارکه توبه می فرماید اگر پیامبر اکرم (ص) برای عده ای هفتاد مرتبه هم استغفار کند، خداوند آنها را نمی بخشد.

باید توجه کرد که عدم استجابت به معنای عدم توانمندی خدا برای استجابت دعا نیست؛ بلکه گاهی از اوقات مصلحت فرد و جامعه در عدم استجابت دعاست و گاهی نیز عدم استجابت دعا به دلیل ضعف و قصور دعا کنندگان می باشد. خداوند با عدم استجابت و یا تأخیر دعا به بنده خود اثبات می‌کند که همه چیز از جمله استجابت دعا در ید قدرت اوست و خداوند دعای همه افراد را به یک شکل نگاه نمی‌کند.

امیرمومنان علی (ع) در دعای کمیل به ما یاد می دهد که به خداوند بگوییم «اللهم اغفر لی‌الذنوب التی تحبس الدعا» یعنی بسیاری از گناهان است که باعث حبس دعا و عدم استجابت آن می‌باشد.

خداوند می‌خواهد بندگان دعا کننده، گناهان خود را ترک نموده و پاکیزه شوند، سپس دعایشان را آن مقدار و به شکلی که مصلحت باشد، مستجاب نماید. بنابراین دعا کنندگان باید همزمان با دعا کردن شرایط استجابت دعا را برای خودشان ایجاد کنند تا لیاقت استجابت پیدا نمایند.

در همین ایامی که مبتلا به ویروس کرونا هستیم اگر به بیماران بهبود یافته، مراجعه نماییم و اگر از پزشکان معالج سوال کنیم، معجزه دعا را در بسیاری از افراد بهبود یافته مشاهده خواهیم کرد. امیدواریم خداوند متعال به بشریت لطف بیش از پیش نموده و ضمن شفای مریضان و از بین رفتن آثار و تبعات این ویروس منحوس، انسان ها را بیدار نموده و آن ها را به مسیر بندگی خود هدایت کرده و در این مسیر ثابت قدم بگرداند.