فاصله شیعه از اندیشه های به روز امام باقر(ع)
هادی سروش؛
زندگی امامان شیعه از دو مآخذ قابل پی گیری است که یکی از آن بسیار مرسوم و فراگیر ولی دیگری همچنان نهفته است و از معارف بلندی که در بردارد اعتراف به محرومیت داریم.
ردنا (ادیان نیوز) – آنچه زیاد گفته شده و میشود ؛ تاریخ زندگی امام باقر (ع) است که بیشتر گذری بر گذشته هاست ، و آنچه نهفته است اندیشه ها و معیارهای فکری و رفتاری امام باقر (ع) که نیاز روز شیعیان و بلکه هر انسان ترقی خواهی میباشد. این بخش از زندگی امام باقر (ع) در لابلای روایات باید مورد جستجو باشد و شاید به سادگی به دست ناید.
نکات مهمی را در این جهت ، تقدیم میدارم؛
نمیتوانیم به کاستی ها بی تفاوت باشیم؛
حضرت باقر (ع) فرمود:
« آزمون ما با این مردم بسیار دشوار است، برای اینکه ما اینها را دعوت کنیم نمی‌آیند، رها که کنیم راه غیر از این نیست! = بَلِیَّهُ النَّاسِ عَلَیْنَا عَظِیمَه ٌ إِنْ دَعَوْنَاهُمْ لَمْ یُجِیبُونَا وَ إِنْ تَرَکْنَاهُمْ لَمْ یَهْتَدُوا بِغَیْرِنَا» (فقیه ۴۰۵/۴)
آیا شیعه و بزرگان شیعه و علماء شیعه و فرهیختگان شیعه در برابر هجوم بلایای در جهان تشیع و نیز مهد تشیع چنین هستند ؟
توجه به مسائل اصولی ونه سلیقه ای
«أبوخالد کابلی گوید: بر حضرت باقر(ع) وارد شدم، چون موقع نهار شد حضرت نهار طلبیدند و من با آن حضرت به صرف غذا مشغول شدیم. غذایی سر سفره بود که من هیچوقت طعامی به آن پاکیزگی و به آن گوارائی نخورده بودم. چون دست از نهار کشیدیم، حضرت فرمود: ای أبوخالد! طعام ما را چگونه یافتی؟!
عرض کردم: فدایت شوم! من هیچگاه طعامی را بدین پاگیزگی و بدین گوارائی و مطبوعی ندیده‌ام؛ ولیکن من بخاطر آوردم آیه‌ای را که در کتاب خداست:
لَتُسَْلُنَّ یَؤْمَئذٍ عَنِ النَّعِیمِ = هر آینه حتماً شما در روز قیامت از نعیم پرسش خواهید شد!
حضرت فرمود:اینطور نیست! شما از ولایتی که حقّ است وشما برآن اساس، امور خود را بنا نهاده‌اید، پرسش خواهیدشد! = .. قلت : جعلت فداک !.. مارأیت أطیب منه قط ولا أنظف، ولکنی ذکرت الآیه .. فقال الباقر(ع):إنما تسألون عما أنتم علیه من الحق(المحاسن ۴۰۰/۲)
آیا امروز ما شیعه باتوجه به مسائل سلیقه ای،ازمسائل اصولی غافل نیستیم؟!
آیابجای توجه به “اساس دین” ، به قول استاد مطهری ؛ متوجه بند لباس وکفش مردم نیستیم؟!
سخاوت و پذیرایی
خانم سلمى کنیز آنحضرت، گوید؛ آن حضرت وقتی برادران دینی بخدمت ایشان مى‌آمدند از آنان با بهترین طعام پذیرایی میکرد ، و نیکوترین جامها میپوشانید، و وجوهی میبخشید، .. و میفرمود:حسنۀ دنیا نیست مگر ارتباط با برادران و آشنایان،.. =
کان یدخل علیه إخوانه فلا یخرجون من عنده حتى یطعمهم الطعام الطیب ، ویکسوهم الثیاب الحسنه ، ویهب لهم الدراهم .. ، فیقول : یا سلمى !.. ما حسنه الدنیا إلاصلهالاخوان والمعارف..(الفصول المهمه/۱۹۷)
آیاامروزاگر کسی چنین روشی درمورد جامعه و خانواده اش داشته باشد مورد اعتراض “زهدفروشان” و “کاسبان محرومیت” قرار نمیگیرد و انگ اشرافی گری نمیخورد؟
توجه به نیازهای روانی همسر در زندگی
حَکم بن عتیبه گوید بر امام باقر (ع)وارد شدم و دیدم ایشان ، در خانه اى آراسته بود و لباس لطیف بر تن داشت و عبایى رنگى بر دوش داشت که اثر آن رنگ بر دوشش مانده بود . من به خانه و شمایل ایشان مى نگریستم.
فرمود : «اى حَکَم! در این باره چه مى گویى؟».
گفتم : چه مى توانم بگویم ، چون شما را بر این وضع مى بینم؛ ولى از نگاه ما این رفتار جوانانِ تازه بالغ است.
سپس به من فرمود : «اى حَکَم! چه کسى زینتى را که خداوند براى بندگانش منظور کرده و یا روزى هاى حلال را حرام کرده است؟ و این ، از آن چیزهایى است که خداوند براى بندگانش قرار داده است . و امّا این خانه اى که مى بینى ، خانه همسر من است و تازه عروسى کرده ام .خانه من، همان است که مى شناسى . = یا حکم !.. من حرّم زینه الله التی أخرج لعباده ؟.. فأما هذا البیت الذی ترى فهو بیت المرأه ، وأنا قریب العهد بالعرس،وبیتی البیت الذی تعرف»(کافی۴۴۶/۶)
آیادرخانواده های شیعیان به این ظرافت ها درمورد خواسته های روانی همسر توجه میشود؟
آیا اگرکسی چنین باعث مورد اتهام دنیازدگی قرار نمیگیرد؟
آیا حاکمیت اسلامی و شیعی توانسته زمینه چنین زندگی توان با رفاه را برای شهروندانش تهیه ببیند؟
خانواده را باورکنیم؛
حضرت صادق(ع)فرماید: شرائط غم پدرم دست دعابرمیداشت وخانواده آمین میگفتند.= کان أبی(ع)إذاأحزنه أمرٌ جمع النساءوالصبیان ثم دعا وأمّنوا.» (کافی۴۸۷/۲)
آیا امروز در خانه های ما چنین است که همسر وفرزند را آبرومند پیش خدا بدانیم؟!
یاهمه فضائل ازآنِ خود میدانیم و کسی رابه حساب نمی آوریم؟!
پس صادقانه میگوییم؛ امام باقرم آرزوست…