مولوی، مرگ اندیشی و مرگ هراسی را ابزاری برای بـیداری و تـوجّه به جاودانگی جهان آخرت و ناپایداری امور دنیوی میداند؛ اما رویکرد اساسی هایدگر مرگ را امکان شخصی (منحصر به فـرد) هـر کسی میداند.
در این جستار، میکوشم تا نگرش و بینش عرفانی مولانا جلال الدین را با اشعار و ایدههای اگزیستانسیالیستی سهراب سپهری، سالک مدرن و شاعر معاصر، مقایسه کرده و با تاکید بر مفاهیم «غم وشادی”، “امر متعالی”،…