رسانه‌های اسرائیل در خدمت «تروریسم شهرک‌نشین‌ها علیه فلسطینیان»
«یک رویداد خطرناک» اورن هلر، مفسر نظامی شبکه ۱۳ رژیم صهیونیستی حمله تروریسم شهرک‌نشین‌ها در شهر برقه در شرق رام الله را اینگونه توصیف کرد؛ حمله‌ای که منجر به شهادت «قصی معطان» جوان فلسطینی شد. هلر در گزارش طولانی خود از توصیف این حمله به عنوان یک جنایت یا اقدام تروریستی خودداری کرد؛ توصیفاتی که رسانه‌های اسرائیلی معمولاً به عملیات مقاومت فلسطینی‌ها نسبت می‌دهند.
به گزارش ردنا (ادیان نیوز)، رسانه‌های اسرائیلی پس از آنکه مشخص شد، هدایت حمله تروریسم شهرک‌نشین‌ها با « الیشیع یارد»، فعال برجسته جنبش قدرت یهود به رهبری ایتامار بن گویر بوده به این رخداد اهتمام نشان دادند با این حال این رسانه‌ها اغلب جنایات شهرک‌نشینان و سربازان اسرائیلی را نادیده می‌گیرند؛ جنایاتی که از ابتدای سال جاری تاکنون منجر به شهادت ۱۸۶ نفر و زخمی شدن ۶۸۱۳ فلسطینی دیگر شده و ۶۲۶ خانه را ویران کرده است.
نحوه پوشش قتل قصی معطان به دست شهرک‌نشینان صهیونیست نمونه‌ای کلاسیک از نحوه برخورد رسانه‌های اسرائیلی با روایت رسمی و روایت شهرک‌نشینان است، این رسانه‌ها یورش مذکور را به نوعی بازتاب دادند که گویی نتیجه «یک منازعه و دعوا» بین شهرک‌نشینان و فلسطینی‌ها بوده است. رسانه‌های اسرائیلی این واقعیت را نادیده گرفتند که حمله در قلب اراضی فلسطینی صورت گرفته و متجاوزان شهرک‌نشین به شدت مسلح مسافت زیادی را طی کردند تا برای انجام این حمله به این شهر برسند.
در عین حال، رسانه‌های اسرائیلی اغلب روایت‌های شهرک‌نشین‌ها را می‌پذیرند که برای توجیه تروریسم خود بر آن تکیه می‌کنند حتی اگر این جنایت در برابر دیدگان همه جهان اتفاق افتاده باشد به طور مثال، شهرک‌نشینان در فوریه گذشته به شهر حواره حمله کرده و ۹۸ فلسطینی را مجروح کردند، ۲۰ خانه را سوزاندند و به ده‌ها خودرو آسیب رساندند و مانع رسیدن آمبولانس‌ها برای انتقال مجروحان شدند اما اکثر شبکه‌ها و روزنامه‌های اسرائیلی این جنایت را به عنوان انتقام از عملیات مقاومت معرفی کردند.
این استاندارد دوگانه در رسانه‌های اسرائیلی موجب مطرح شدن سوالاتی در مورد سیاست‌های رسانه‌ها در تدوین گزارش مربوط به تروریسم شهرک‌نشینان و عملیات مقاومت شده است، این رسانه‌ها به هنگام انتشار یا پخش اخبار مرگ یک فلسطینی توسط شهرک‌نشینان یا ارتش و با هدف برجسته نکردن عاملین از فعل مجهول استفاده می‌کنند و در بسیاری از موارد فلسطینی‌هایی که به دست شهرک‌نشینان کشته شده‌اند را به صورت اعداد و بدون ذکر نام یا اعلام می‌کنند مگر در موارد نادر.
در مقابل، گزارش‌های مفصلی از شهرک‌نشینان و سربازان کشته شده منتشر و پخش می‌کند، از جمله گزارش‌هایی درباره سوابق شخصی کشته‌شدگان و مصاحبه‌هایی که با خانواده‌ها و دوستانشان انجام شده است.
علاوه بر این، رسانه‌ها چشم خود را بر مشارکت ارتش اسرائیل در فراهم کردن شرایط و بستری می بندند که به شهرک نشینان اجازه می دهد تا حملات خود را علیه فلسطینی‌ها انجام دهند. کانال ۱۲ این امر را با «ناتوانی» ارتش در جلوگیری از آنها توجیه کرد.
با این حال، همانطور که گادی هیتمن، استاد شرق‌شناسی در دانشگاه آریل در مقاله‌ای که هفته گذشته در روزنامه یدیعوت آحارونوت منتشر شد، گفت: «رسانه‌های اسرائیلی حملات شهرک‌نشینان به فلسطینی‌ها را نادیده می‌گیرند، زیرا آنها اهتمامی به زندگی فلسطینی‌ها ندارند.»
«شموئل مایر» عضو پیشین دستگاه اطلاعاتی اسرائیل معتقد است که رسانه‌ها نقش عمده ای در «مهندسی آگاهی جمعی اسرائیل»ایفا می کنند تا با روایت‌هایی که شهرک‌نشینان برای توجیه حملات خود ارائه می کنند، مطابقت داشته باشند. وی در توئیت خود تاکید کرد که رسانه‌های اسرائیلی «روایت حکومتی» را در همه موضوعات مرتبط با مسئله فلسطین، از جمله آنچه در کرانه باختری رود اردن در خصوص حملات شهرک نشینان یهودی به فلسطینی‌ها می‌گذرد، در پیش می‌گیرند.
در مقابل، شهرک‌نشینان یهودی و نمایندگان سیاسی آنها، دنیا را زیر و رو می کنند وقتی می‌بینند برخی از تحلیلگران و مجریان در تلویزیون و روزنامه‌ها به جنایات آنها می‌پردازند. در ابتدای هفته جاری، نمایندگان شهرک نشینان یهودی از مدیریت شبکه ۱۲ خواستند «محمد مجادله»، تحلیلگر این شبکه را پس از اشاره به جرایم گروه تروریستی یهودی موسوم به «جوانان التلال» اخراج کند؛ گروهی که مسئول حمله به اراضی فلسطینی و اخراج اهالی و ایجاد کانون‌های شهرک‌سازی هستند.
از سوی دیگر، «یاریو اوفهایمر»، نویسنده اسرائیلی پیش‌بینی کرد رویکرد رسانه‌ها به انطباق با روایت رسمی و روایت شهرک‌نشینان در آینده افزایش یابد چرا که طرح اصلاحات قضایی، به دولت کمک می‌کند تا کنترل خود بر رسانه‌ها را تحکیم بخشد.